Μετά τα γεγονότα της Πέμπτης θεωρώ πως όλη η αριστερά και κάθε αγωνιστής έμεινε αμήχανος και σκεπτικός μπροστά στα πρωτοφανή τεκτενόμενα.Το αποτέλεσμα αυτής της αμηχανίας εκφράστηκε στις ανακοινώσεις των αριστερών οργανώσεων, συλλογικοτήτων και κομμάτων. Είναι εμφανές το μούδιασμα που έχει περιέλθει σε όλους τώρα που τίθεται ένα πολύ καίριο ζήτημα. Αυτό της στάσης απένταντι στον σταλινισμό. Δυστυχώς η αριστερά αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων. Οι ανακοινώσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι παρόμοιες με αυτή του ΚΚΕ(!) αναπαράγωντας την αστική προπαγάνδα, ενώ οι ανακοινώσεις των παρεμφερή αριστερών κομμάτων το παίζουν διπλωματικά. Και με τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ δηλαδη. Αξιέπενη η στάση του ΕΕΚ καθώς και της Ο.Κ.Δ.Ε.Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το ψήφισμα της Λ.Σ. του συντάγματος . Η σύγχυση αυτή δεν επηρέασε τον α/α χώρο οπου υιοθέτησε μια πιο συμπαγή και ξεκάθαρη στάση.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Κ.Κ.Ε :
Αυτή τη φορά εξαπέλυσαν σχεδιασμένα οργανωμένες ομάδες σε διατεταγμένη αποστολή και αναρχοφασιστοειδή που με μολότωφ, χημικά αέρια, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πέτρες επιχείρησαν να διαλύσουν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση εργατών και λαού στο Σύνταγμα και ειδικά στο μέρος που ήταν το ΠΑΜΕ.
Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης είναι και ο θάνατος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Κοτζαρίδη Δημήτρη, 53 χρόνων, γραμματέα του Παραρτήματος Οικοδόμων του Βύρωνα. Ακόμα δεκάδες είναι οι τραυματίες διαδηλωτές του ΠΑΜΕ.
Το μίσος των κουκουλοφόρων κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος και του ΠΑΜΕ εκφράζει το μένος των δυνάμεων που υπηρετούν το σύστημα και την αστική εξουσία. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη. Η επιχείρηση τρομοκράτησης, συκοφάντησης και καταστολής του εργατικού λαϊκού κινήματος πηγάζει από κρατικές δομές, από κέντρα και υπηρεσίες. Αυτό αποδείχνει η ιστορία, αυτό δείχνει και η σημερινή βάρβαρη και δολοφονική επίθεση. Οι κουκουλοφόροι, αναρχοαυτόνομοι, φασιστοειδή ή όπως αλλιώς ονομάζονται ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το δικό της στόχο που οι δυνάμεις καταστολής, οι εκβιασμοί και οι απειλές της απέτυχαν, για να τρομοκρατήσουν το λαό για να σκύψει το κεφάλι. Αντικειμενικά προκύπτει ότι τα ίδια κέντρα εκτέλεσαν την προβοκατόρικη δολοφονική πυρπόληση της Μαρφίν τη μέρα ψήφισης του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010.
Ο στόχος τους ήταν να διαλύσουν τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ απέτυχε. Έτσι πρέπει να αποτύχουν τα σχέδια κυβέρνησης, μηχανισμών του συστήματος, των κομμάτων της πλουτοκρατίας που θέλουν να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν το εργατικό λαϊκό ποτάμι της αντεπίθεσης που βγήκε με τη 48ωρη απεργία στους δρόμους.
Το ΚΚΕ εκφράζει τη θλίψη και τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Δημήτρη Κοτζαρίδη που έπεσε αγωνιζόμενος για το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού. Εκφράζει την αλληλεγγύη του στους τραυματίες, σε όλους όσοι υπερασπίστηκαν την εργατική λαϊκή διαδήλωση από τις προβοκατόρικες ομάδες. Καλεί το λαό να σηκώσει πιο αποφασιστικά το ανάστημά του. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, να συσπειρωθεί τώρα στα συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ και τις άλλες ριζοσπαστικές οργανώσεις που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική, την εξουσία μονοπωλίων. Αυτό είναι το αντίπαλο δέος των κομμάτων της πλουτοκρατίας, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αυτή είναι η δύναμη του λαού να αποκρούσει τα βάρβαρα μέτρα, τη βία και την τρομοκρατία κάθε είδους μηχανισμού καταστολής. Ο λαός μπορεί να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και εξουσία.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. :
Ο θάνατος ενός διαδηλωτή για τον οποίον εκφράζουμε τη βαθιά μας λύπη, αποτέλεσμα του αυταρχισμού και της χρήσης τόνων χημικών από την αστυνομία, σφράγισε σήμερα τη δεύτερη ημέρα της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης.
Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στην οικογένεια του νεκρού διαδηλωτή καθώς και των δεκάδων τραυματισμένων. Ζητάμε να.....
γίνει εξονυχιστική έρευνα για τις συνθήκες θανάτου και να καταλογισθούν οι ευθύνες για όσους τις έχουν.
Καταδικάζουμε την κοινωνική αναλγησία και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και την ωμή κατασταλτική πρακτική της αστυνομίας, που, για πολλοστή φορά μετέτρεψε το Σύνταγμα σε θάλαμο αερίων καθώς και τη δράση συγκεκριμένων ομάδων κουκουλοφόρων και παρακρατικών που σήμερα στράφηκαν προβοκατόρικα και δολοφονικά εναντίον του εργατικού κινήματος και ουσιαστικά δρουν από κοινού με την αστυνομία για να διαλύσουν τους κοινωνικούς αγώνες.
Η εργατική τάξη της χώρας μας και όλοι οι εργαζόμενοι μαζί με τη νεολαία έδωσαν για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα ένα ανεπανάληπτο, βροντερό και ενωτικό παρών στη 48ωρη πανελλαδική, πανεργατική απεργία και στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων σε όλες τις πόλεις της χώρας και κυρίως το Σύνταγμα και στην περικύκλωση της Βουλής.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι να ανατρέψουμε την τρόικα, την κυβέρνηση και τις πολιτικές τους, μέχρι να ακυρώσουμε στην πράξη το κατεδαφιστικό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης και όλο το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο του μνημονίου, μέχρι να ανοίξουμε μια θετική διέξοδο για το λαό και τη χώρα μας.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΕΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ -Ν.Α.Ρ.- (συνιστώσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
Ο λαός, ποτάμι ορμητικό, δεν γυρίζει πίσω. Θα ανατρέψει την κρατική και παρακρατική βία και την κυβέρνηση που δολοφονεί.
Η δεύτερη μέρα της 48ωρης γενικής πανελλαδικής απεργίας αποτελεί ένα ακόμα μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα, για την ανατροπή της λαομίσητης κυβέρνησης, του σάπιου πολιτικού συστήματος και της κοινωνικής εξαθλίωσης που προωθεί η κοινοβουλευτική χούντα της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Οι εργαζόμενοι, ο μαχόμενος λαός δεν θα καμφθούν από την κυβερνητική ιδεολογική τρομοκρατία ούτε από την κρατική καταστολή και την παρακρατική βία που προκάλεσε αυτό που από τύχη δεν συνέβη στις προηγούμενες διαδηλώσεις. Τη δολοφονία ενός αγωνιστή του ΠΑΜΕ, που βρήκε το θάνατο σε χώρο απεργιακής κινητοποίησης, ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης χρήσης χημικών και δακρυγόνων από την αστυνομία αλλά και απο τους προβοκάτορες.
Το ΝΑΡ και η νΚΑ εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια τους στην οικογένεια, τους κοντινούς ανθρώπους και τους συντρόφους του. Συμπαραστέκεται σε όλους τους αγωνιστές που έπεσαν θύματα της δολοφονικής μανίας της ΕΛΑΣ, του κράτους και του παρακράτους.
Καταγγέλλουμε αποφασιστικά τις προβοκατόρικες ομάδες 'τυφλής βίας' που, με σχεδιασμένο τρόπο και πρακτικές αστικής βίας και παρακράτους, επιχείρησαν δολοφονική επίθεση σε βάρος του ΠΑΜΕ και άλλων διαδηλωτών. Οι ενέργειες αυτές και οι ομάδες που τις υλοποιούν ή τις στηρίζουν, έξω και ενάντια στο μαζικό κίνημα, εξυπηρετούν, ανοικτά πλέον, την κυβερνητική πολιτική διάλυσης των μαζικών κινητοποιήσεων και γενικότερου κτυπήματος και εκφοβισμού του αναπτυσσόμενου κινήματος κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής. Κανένας συμψηφισμός, επομένως, δεν μπορεί να υπάρξει με την δίκαιη πολιτική κριτική για την τακτική του ΠΑΜΕ στο κίνημα που δεν συμβάλει στην ανατρεπτική κλιμάκωση του αγώνα και αντιμετωπίζει ως αντίπαλο τα άλλα ρεύματα του κινήματος και της αριστεράς.
Για το Νέο Αριστερό Ρεύμα και για όλες τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν υπάρχει ταλάντευση για το ποιό είναι το κύριο, το ταξικό καθήκον των δυνάμεων της αριστεράς: Κλιμάκωση του εργατικού πολύμορφου αγώνα διαρκείας και παλλαϊκός ξεσηκωμός για να ανατραπεί το κοινωνικό σφαγείο κεφαλαίου- ΕΕ- ΔΝΤ. Μαχητική και ενωτική απάντηση στην κυβερνητική επίθεση, σε κάθε κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό βίας με όρους κινήματος και όχι μηχανισμών. Με αυτούς τους στόχους κοινή δράση της Αριστεράς μέσα στο μαζικό κίνημα, συστράτευση της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, ώστε ο πανεργατικός -παλλαϊκός ξεσηκωμός να οδηγήσει στο φούντωμα και τη νίκη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Από αυτή τη θέση ταξικών αρχών αρνούμαστε κάθε μορφής ενδοαριστερό εμφύλιο. Ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή καλούμε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά το ΚΚΕ να συμβάλουν στην υπέρβαση του προς όφελος της αναγκαίας κοινής δράσης στο κίνημα και της νικηφόρας προοπτικής του αγώνα.
Στο δρόμο αυτό, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσουν όλες τις δυνάμεις τους. Για να γίνει πρωταγωνιστής της ανατροπής ο οργανωμένος εργατικός- λαϊκός παράγοντας. Με την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος του και με ένα μεγάλο μέτωπο ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε κυβέρνησης της αντεργατικής επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.
-Η τρομοκρατία δεν θα περάσει – του λαού η πάλη θα την σπάσει!
-Συνέχιση – κλιμάκωση του αγώνα για να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων – να φύγει η τρόικα του αίματος!-Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίο
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (συνιστώσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ηκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαψε τα χέρια της με αίμα μέσα στην λυσσασμένη προσπάθειά της να περάσει το Πολυνομοσχέδιο της τρόικας κόντρα στη μεγαλύτερη πανεργατική απεργία που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Η ευθύνη για το θάνατο του οικοδόμου συνδικαλιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη ανήκει στην αστυνομία και στους υπουργούς που για άλλη μια φορά απάντησαν με ΜΑΤ και δακρυγόνα στους απεργούς που πολιορκούσαν τη Βουλή. Τα κροκοδείλια δάκρυα των Πρετεντέρηδων που μιλάνε για «μάχες ΠΑΜΕ-κουκουλοφόρων» δεν μπορούν να κουκουλώσουν τις κυβερνητικές ευθύνες.
Η βαρβαρότητα των κυβερνητικών επιθέσεων, όμως, δεν μπορεί να σβήσει το μεγαλείο των εργατικών κινητοποιήσεων. Για πρώτη φορά σε μέρα πανεργατικής το κέντρο της Αθήνας βούλιαξε με περισσότερους από 500.000 διαδηλωτές. Ο όγκος των απεργών γέμισε το Σύνταγμα, τη Σταδίου, την Πανεπιστημίου, την Ακαδημίας, την Πατησίων και την Γ΄ Σεπτεμβρίου ασφυκτικά έτσι ώστε χρειάστηκαν ώρες για να φτάσουν τα τελευταία πανό των διαδηλωτών στο Σύνταγμα.
Αντίστοιχες εικόνες επαναλήφθηκαν σε όλες τις άλλες πόλεις. Παντού καταρρίφθηκε κάθε προηγούμενο ρεκόρ μαζικότητας. Και δεν είναι μόνο η μαζικότητα το χαρακτηριστικό της εργατικής πάλης αυτή την ώρα. Είναι και η αποφασιστικότητα για διάρκεια και κλιμάκωση. Το έδειξαν οι απεργοί στους Δήμους που ρεζίλεψαν τους Καστανίδηδες και τους Κουκουλόπουλους με την αντίσταση τους σε όλα τα απεργοσπαστικά σχέδια της κυβέρνησης. Το έδειξαν οι καταλήψεις στα υπουργεία που μετατρέπονται σε κέντρα αντίστασης και αγώνα. Οι εμπειρίες από όλες τις πανεργατικές και τις σκληρές μάχες που δώσαμε όλοι δυο χρόνια τώρα φέρνουν καρπούς στη συνείδηση χιλιάδων εργατών.
Πάνω σε αυτά τα προχωρήματα της εργατικής τάξης μπορούμε να οικοδομήσουμε τη συνέχεια και την κλιμάκωση μέχρι την ανατροπή της βαρβαρότητας κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Η τεράστια κρίση του καπιταλισμού διεθνώς έχει σπείρει τον πανικό στις άρχουσες τάξεις και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν. Η ΕΕ σπαράσσεται από τους ανταγωνισμούς τους καθώς κάθε κυβέρνηση θέλει να σώσει τους δικούς της τραπεζίτες πάνω απ’ όλα. Το μόνο που συμφωνάνε είναι η επιβολή όλο και πιο άγριων μέτρων λιτότητας και περικοπών σε βάρος των εργατών, μια ατέλειωτη λεηλασία μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών που χτυπάει την εργατική τάξη και χρυσώνει τους τραπεζίτες.
Η μόνη διέξοδος από αυτό το χάος είναι η πάλη για μια εργατική εναλλακτική λύση με διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών και επιβολή εργατικού έλεγχου στα κλειδιά της οικονομίας, στο τραπεζικό σύστημα και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Η πάλη για να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να ανοίξουμε το δρόμο για μια κοινωνία με εργατική δημοκρατία και Σοσιαλισμό. Κανένας αναρχικός πετροπόλεμος δεν μπορεί να υποκαταστήσει αυτή την πάλη.
Μπορούμε και πρέπει να βαδίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτές τις κρίσιμες ώρες που βράζει η οργή για τις επιθέσεις της κυβέρνησης μπορούμε να μετατρέψουμε το θυμό μας σε οργάνωση της κλιμάκωσης του αγώνα: Συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, αποφάσεις για απεργίες διαρκείας και καταλήψεις, εκλογή απεργιακών επιτροπών για την υλοποίηση των αποφάσεων.
Όλα αυτά είναι ρεαλιστικά βήματα. Τη μαζικότητα και την ορμή της Πανεργατικής δεν την εξασφάλισαν οι ηγεσίες από τα πάνω αλλά οι χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που κατέβασαν το νοσοκομείο τους, το εργοστάσιο ή το υπουργείο τους στη δράση. Αυτή είναι η δύναμη που μπορεί να οργανώσει και τη συνέχεια. Κάθε εργατικός χώρος που φτιάχνει απεργιακή επιτροπή για την κλιμάκωση της πάλης αυτή την ώρα βάζει τις βάσεις και για την προοπτική να περάσει ο έλεγχος στα χέρια των εργατών.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε κάθε αγωνιστή να στρατευτεί. Πάρτε μέρος στην ανοιχτή συνέλευση που καλεί η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικάτων και Συνδικαλιστών (ΕΠΑΣΣ) στο Θέατρο ΔΙΑΝΑ (Iπποκράτους 7) την Κυριακή 23 Οκτώβρη 11πμ. Πάρτε μέρος στις τοπικές συνελεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που βαδίζει προς την πρώτη πανελλαδική συνδιάσκεψή της.
Το δυνάμωμα του κινήματος έχει ανάγκη την επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά που δίνει μάχες για τη διαγραφή του χρέους, τη ρήξη με τα δεσμά της ΕΕ και του ευρώ και για τον εργατικό έλεγχο. Το ΚΚΕ έκανε ένα βήμα μπροστά με την απόφασή του να εγκαταλείψει τις διαχωριστικές κινήσεις και να βρεθεί για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια μαζί με τους χιλιάδες απεργούς στην κοινή πολιορκία της Βουλής, έστω κι αν οι ηγεσίες ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν τις ανούσιες διαμάχες τους για την πατρότητα του κινήματος και την «ιδιοκτησία της πλατείας». Χρειάζεται να κάνουν πολλά βήματα ακόμα και θα τα κάνουν αν η αντικαπιταλιστική αριστερά συνεχίσει να οργανώνει τη βάση και να βάζει την ανατρεπτική
προοπτική. Τώρα είναι η στιγμή για τον καθένα και την καθεμιά να βάλει τον εαυτό του/της σε τούτη την προσπάθεια.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ-ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΥ Κ.Κ.Ε.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Κ.Κ.Ε. (μ-λ)
Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011
Το ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς που επί δύο μέρες γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας απαιτώντας να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο.
Η 48ωρη πανεργατική απεργία που κήρυξαν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων σε δημόσιους οργανισμούς, υπουργεία, ΔΕΚΟ, νοσοκομεία κ.λπ. τις τελευταίες εβδομάδες, έδειξε -για άλλη μια φορά- ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός μας είναι πλέον αποφασισμένοι να αγωνιστούν για την ανατροπή της βαρβαρότητας που επιβάλλει η πολιτική της κυβέρνησης, για το διώξιμο της Τρόικας, του ΔΝΤ και των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Και στην απόφασή τους αυτή, μέσα από μαζικές συνελεύσεις και με αγωνιστικές αποφάσεις στους χώρους δουλειάς και στα σωματεία, ξεπερνούν και τα εμπόδια που θέτουν οι κάθε λογής εργατοπατέρες.
Το ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία που, ιδιαίτερα τη δεύτερη μέρα οργάνωσε σχέδιο-«σκούπα» εκκαθάρισης του Συντάγματος εξαπολύοντας χημικό πόλεμο ενάντια στους διαδηλωτές. Στην πρόωρη διάλυση της μαζικότατης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα συνέβαλε και η σύγκρουση των λαθεμένων και προβοκατόρικων στάσεων και πρακτικών γύρω από το ποιος είναι ο «ιδιοκτήτης» της πλατείας. Από τη μια, αυτών που έσπευσαν να περικυκλώσουν τη Βουλή ως ο «αυθεντικός ταξικός πόλος» και, από την άλλη, αυτών που εξαντλούν την ύπαρξή τους στον πετροπόλεμο. Αυτή η σύγκρουση έδωσε πάτημα στην κυβέρνηση να επισπεύσει την επίθεσή της στους διαδηλωτές. Και, δυστυχώς, είχε και νεκρό.
Ανεξάρτητα από την έκβαση της ψηφοφορίας για το νομοσχέδιο, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να συνεχίσουν την αντίστασή τους στην πολιτική της τρόικας και των εντολοδόχων της (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ), για να αποτρέψουν την εφαρμογή του πολυνομοσχεδίου.
Ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση της ζωής τους είναι αυτός του αγώνα και της αντίστασης. Ούτε οι εκλογές ούτε οι όποιες συγκυβερνήσεις μπορεί να ετοιμάζονται.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ- ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ -ΕΕΚ-
To EEK KATAΓΓEΛΛEI :
Tο Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα χαιρετίζει την χωρίς προηγούμενο γιγάντια κινητοποίηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών σε όλη την Ελλάδα στη Γενική Απεργία της 19-20 Οκτωβρίου. Τα ποσοστά της συμμετοχής στην απεργία ήταν πρωτοφανή. Προπαντός η απέραντη λαοθάλασσα που πλημμύρισε τους δρόμους και το Σύνταγμα στην Αθήνα αλλά και τις πλατείες και τους δρόμους σε όλη την χώρα. Οι εργάτες κι όλες οι λαϊκές μάζες που καταστρέφονται από την Tρόϊκα και τους ντόπιους γκαουλάϊτέρ της νοιώθουν πια την δύναμή τους, την συνειδητοποιούν και αρχίζουν να την ασκούν στην αρένα της ιστορικής πάλης που κρίνεται η μοίρα τους.
H υπερψήφιση του αισχρού πολυνομοσχέδιου της κυβέρνησης της Tρόικας δεν έχει καμμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Aυτή η κυβέρνηση πρέπει αμέσως να φύγει, όπως είναι η απαίτηση των διαδηλωτών και εκατομμυρίων λαού. H βία των MAT δεν πρόκειται να τη σώσει.
Tο EEK καταγγέλλει την κυβέρνηση της Tρόϊκας και την αστυνομία ως υπεύθυνες για το θάνατο διαδηλωτή, μέλους του ΠAME και γραμματέα του σωματείου οικοδόμων στο Bύρωνα. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους συντρόφους του νεκρού.
Γύρω από τη σωρό του νεκρού για αρκετές ώρες στήθηκε μια μεγάλη προπαγανδιστική επιχείρηση με στόχο να μεταθέσει τις ευθύνες από την αστυνομία και την κυβέρνηση σε άλλες ομάδες διαδηλωτών και ειδικά στους αντιεξουσιαστές που συγκρούστηκαν με την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Η στοχοποίηση επιδιώκει τόσο να βγάλει λάδι τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους αλλά και να ανάψει πράσινο φως σε ένα πογκρόμ κατά των αναρχικών αλλά και κατά οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις.
Στην επιχείρηση παραπληροφόρησης μετείχαν δυστυχώς το ίδιο το KKE αλλά και άλλες δυνάμεις της αριστεράς, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που με μια κατάπτυστη ανακοίνωση θέλησε να υπερακοντίσει και το ίδιο το ΚΚΕ σε σταλινικού τύπου προβοκατορολογία. Αποδείχθηκε από το επίσημο ανακοινωθέν του νοσοκομείου Eυαγγελισμός ότι ο νεκρός πέθανε, όχι από χτύπημα με πέτρα, όπως αρχικά λεγόταν, αλλά από ανακοπή. Όπως σύντροφοί του δηλώνουν τα φονικά ασφυξιογόνα αέρια της αστυνομίας είναι η άμεση αιτία που οδήγησε στο θάνατο.
Tο EEK καταγγέλλει την απαράδεκτη στάση της ηγεσίας του KKE, που την Πέμπτη, δεύτερη ημέρα της πανεργατικής γενικής απεργίας, περικύκλωσε τη βουλή, όχι για να διαμαρτυρηθεί εναντίον της ψήφισης των καταστροφικών κυβερνητικών μέτρων, αλλά για να προστατεύσει τη βουλή από τη μήνι των διαδηλωτών. Γιατί τί νόημα είχαν οι «αλυσίδες» για να μην περάσουν οι υπόλοιποι διαδηλωτές των άλλων συνδικάτων που δεν ανήκουν στο ΠAME και των οργανώσεων της αριστεράς; Πού ακούστηκε η περιφρούρηση να έχει πλάτες στη βουλή και να κοιτάζει απειλητικά στους διαδηλωτές; Aκόμη και το 2008, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, η ηγεσία του KKE δεν είχε τέτοια συμπεριφορά, αν και τότε κατάγγελνε τους «κουκουλοφόρους» και υποσχόταν επανάσταση που δεν θα σπάσει τζάμι… Tότε, έκανε διαδηλώσεις μακρυά από τους υπόλοιπους προς το Mεταξουργείο και την πλατεία Kουμουνδούρου. Tώρα βγήκε να προστατέψει τον -κατά τη λενινιστική διατύπωση- αστικό κοινοβουλευτικό στάβλο, το πολιτικό σύστημα του του σήποντος καπιταλισμού. Aντί για περικύκλωση της βουλής η ηγεσία του KKE οργάνωσε την περιφρούρηση της βουλής και τον αποκλεισμό του λαού!
Το EEK είναι κατηγορηματικά αντίθετο με την χρήση βίας για την «λύση» των πολιτικών διαφορών μέσα στο κίνημα. Είναι εγκληματική και τυχοδιωκτική η χρησιμοποίηση πετροπόλεμου και μολότοφ από την μεριά ορισμένων αναρχικών εναντίον της περιφρούρησης και των οπαδών του KKE που είχαν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα. H συντηρητική σταλινική πολιτική της ηγεσίας του KKE πρέπει πολιτικά να νικηθεί μέσα στο εργατικό κίνημα. Mόνο τις δυνάμεις του αστικού κράτους και την κυβέρνηση της Tρόικας συμφέρει να μετεξελιχθεί ο κοινωνικός πόλεμος σε μια αριστεροαναρχική ή ενδοαριστερή βίαιη βεντέτα. Όλη η δύναμη του μαζικού κινήματος πρέπει να στραφεί κατά του κράτους και του κεφαλαίου κι όχι κατά μελών και οπαδών άλλων εργατικών οργανώσεων με διαφορετική πολιτική κατευθύνση.
Mετά την επιτυχία της διήμερης πανεργατικής απεργίας είναι η ώρα να οργανώσουμε άμεσα μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, για την ανατροπή των Tροϊκανών και των Mνημονίων τους, για μια εργατική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση, για να ανοίξει ο δρόμος για την εργατική εξουσία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα
Αθήνα, 20/10/2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
2. Η ΟΚΔΕ καταγγέλλει την κρατική βαρβαρότητα των μηχανισμών καταστολής, που για ακόμη μια φορά επιτέθηκαν με μανία και τόνους χημικών ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους. Η τραγική κατάληξη αυτής της βαρβαρότητας ήταν ο θάνατος του οικοδόμου, μέλους του ΠΑΜΕ, κάτι που ήταν αναμενόμενο και που μόνο από «τύχη» δεν είχε συμβεί μέχρι τώρα. Η ΟΚΔΕ για τον άδικο χαμό του συνδικαλιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη, γραμματέα του Παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων, εκφράζει τα ειλικρινή και βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους συντρόφους του.
3. Η ΟΚΔΕ, πιστή στις αρχές του επαναστατικού μαρξισμού και τις παραδόσεις του εργατικού κινήματος, δεν μπορεί να μην στηλιτεύσει και όλα τ’ άλλα που συνέβησαν στην πλατεία Συντάγματος κατά τις δυο ημέρες 19-20/10 και προκάλεσαν ζημιά στο εργατικό κίνημα και ως έναν ορισμένο βαθμό επίσπευσαν την προσχεδιασμένη επίθεση των μηχανισμών καταστολής, διευκόλυναν την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές να προχωρήσουν σε κατασυκοφάντηση του εργατικού κινήματος.
Α) Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ δεν περικύκλωσε τη Βουλή. Αυτό που έκανε ήταν να την περιφρουρήσει από τους αγανακτισμένους διαδηλωτές και να μην αφήσει κανένα να πλησιάσει. Όσο και αν φωνάζει ότι δήθεν προστάτευσε το λαϊκό και εργατικό κίνημα, δεν μπορεί να πείσει κανέναν και να κάνει το άσπρο-μαύρο. Έκανε ακριβώς το αντίθετο, προστάτευσε τη Βουλή, αυτό τον «ορνιθώνα της αστικής τάξης» από την οργή των εργατικών και λαϊκών μαζών, από τα εκατοντάδες εργατικά σωματεία. Όλοι οι εργαζόμενοι και τις δυο μέρες είδαν και κατάλαβαν καλά το ρόλο και τις ενέργειες του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ. Οι σταλινικές αποκλειστικότητές τους ότι δήθεν αυτοί «εκπροσωπούν το εργατικό κίνημα», ότι είναι ο «μοναδικός ταξικός πόλος» κλπ. που συνοδεύονται από τόνους συκοφαντίας και λάσπης ενάντια σε άλλες τάσεις και αγωνιστές του κινήματος, προκαλούν οργή και αγανάκτηση στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και δεν έχουν καμιά πέραση. Την ίδια πρακτική επανέλαβαν και σε άλλες πόλεις (πχ. Γιάννενα), προκαλώντας την οργή διαδηλωτών.
Β) Αυτή η εξοργιστική στάση του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ δεν δικαιολογεί τη βάρβαρη επίθεση ενάντια στα μπλοκ του από ομάδες ροπαλοφόρων, που η σύνθεσή τους και η πολιτική τους είναι αρκετά περίεργη και επιλήψιμη. Το αναρχοαυτόνομο ρεύμα έχει τεράστια ευθύνη για την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ-ΠΑΜΕ και για το γεγονός ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τις γραμμές του από προβοκάτορες και όργανα της Αστυνομίας. Για τους επαναστάτες μαρξιστές, η σύγκρουση με την προδοτική πολιτική των ρεφορμιστών (του ΚΚΕ ή όποιου άλλου χώρου) σημαίνει πάνω απ’ όλα την πάλη για την ανάπτυξη της αυτοοργάνωσης και της ριζοσπαστικοποίησης των εργαζομένων, για την οικοδόμηση μιας μαζικής επαναστατικής δύναμης.
Γ) Οι ανακοινώσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι κατάπτυστες. Προκαλεί «κατάπληξη» το γεγονός ότι το ρόλο του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, που είδαν όλοι οι εργαζόμενοι, δεν «μπόρεσαν» να τον δουν αυτοί. Πρόκειται μόνο για συσκότιση και παραπληροφόρηση ως προς τα γεγονότα; Ασφαλώς όχι μόνο αυτό. Πρόκειται, ειδικά για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για μια τάση εξωραϊσμού του ΚΚΕ και φαντασιακής πολιτικής προσέγγισής του, που και τα δυο είναι καταστρεπτικά για το εργατικό κίνημα, ειδικά όταν αυτός ο ίδιος χώρος έχει επανειλημμένα δεχτεί κάθε είδους επιθέσεις από την ηγεσία και το μηχανισμό του ΚΚΕ. Τέλος, προκαλούν πολλά ερωτηματικά οι αλυσίδες (άραγε μαζί με μέλη του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ;) και το πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συμβολή των οδών Όθωνος και Αμαλίας και θα χρειαζόταν μια επίσημη ανακοίνωση εκ μέρους της για το τι ακριβώς έκανε εκεί.
4. Εμπρός να δώσουμε το τελευταίο χτύπημα στη δοσίλογη κυβέρνηση του Παπανδρέου. Όλοι μαζί στηριγμένοι στις δυνάμεις μας, με Γενική Απεργία Διαρκείας, για ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία, δημοκρατική, ριζοσπαστική, σοσιαλιστική.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Κ.Κ.Ε :
Αυτή τη φορά εξαπέλυσαν σχεδιασμένα οργανωμένες ομάδες σε διατεταγμένη αποστολή και αναρχοφασιστοειδή που με μολότωφ, χημικά αέρια, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και πέτρες επιχείρησαν να διαλύσουν τη μεγαλειώδη συγκέντρωση εργατών και λαού στο Σύνταγμα και ειδικά στο μέρος που ήταν το ΠΑΜΕ.
Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης είναι και ο θάνατος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Κοτζαρίδη Δημήτρη, 53 χρόνων, γραμματέα του Παραρτήματος Οικοδόμων του Βύρωνα. Ακόμα δεκάδες είναι οι τραυματίες διαδηλωτές του ΠΑΜΕ.
Το μίσος των κουκουλοφόρων κατά του εργατικού λαϊκού κινήματος και του ΠΑΜΕ εκφράζει το μένος των δυνάμεων που υπηρετούν το σύστημα και την αστική εξουσία. Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη. Η επιχείρηση τρομοκράτησης, συκοφάντησης και καταστολής του εργατικού λαϊκού κινήματος πηγάζει από κρατικές δομές, από κέντρα και υπηρεσίες. Αυτό αποδείχνει η ιστορία, αυτό δείχνει και η σημερινή βάρβαρη και δολοφονική επίθεση. Οι κουκουλοφόροι, αναρχοαυτόνομοι, φασιστοειδή ή όπως αλλιώς ονομάζονται ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας το δικό της στόχο που οι δυνάμεις καταστολής, οι εκβιασμοί και οι απειλές της απέτυχαν, για να τρομοκρατήσουν το λαό για να σκύψει το κεφάλι. Αντικειμενικά προκύπτει ότι τα ίδια κέντρα εκτέλεσαν την προβοκατόρικη δολοφονική πυρπόληση της Μαρφίν τη μέρα ψήφισης του μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010.
Ο στόχος τους ήταν να διαλύσουν τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ απέτυχε. Έτσι πρέπει να αποτύχουν τα σχέδια κυβέρνησης, μηχανισμών του συστήματος, των κομμάτων της πλουτοκρατίας που θέλουν να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν το εργατικό λαϊκό ποτάμι της αντεπίθεσης που βγήκε με τη 48ωρη απεργία στους δρόμους.
Το ΚΚΕ εκφράζει τη θλίψη και τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του Δημήτρη Κοτζαρίδη που έπεσε αγωνιζόμενος για το δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού. Εκφράζει την αλληλεγγύη του στους τραυματίες, σε όλους όσοι υπερασπίστηκαν την εργατική λαϊκή διαδήλωση από τις προβοκατόρικες ομάδες. Καλεί το λαό να σηκώσει πιο αποφασιστικά το ανάστημά του. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ, να συσπειρωθεί τώρα στα συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ και τις άλλες ριζοσπαστικές οργανώσεις που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή πολιτική, την εξουσία μονοπωλίων. Αυτό είναι το αντίπαλο δέος των κομμάτων της πλουτοκρατίας, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αυτή είναι η δύναμη του λαού να αποκρούσει τα βάρβαρα μέτρα, τη βία και την τρομοκρατία κάθε είδους μηχανισμού καταστολής. Ο λαός μπορεί να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και εξουσία.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. :
Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει τη θλίψη και την οργή του για το θάνατο του 53χρονου διαδηλωτή και εκφράζει τα θερμότερα συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους φίλους και τους συναγωνιστές του.
Υπογραμμίζει για άλλη μια φορά τις βαριές ευθύνες της κυβέρνησης που, επιχειρώντας να στηρίξει μια άγρια αντεργατική και αντικοινωνική πολιτική, δημιούργησε τις συνθήκες που οδήγησαν στο τραγικό συμβάν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον κόσμο που χθες και σήμερα έστειλε βροντερό μήνυμα να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. :
Η κυβερνητική – κρατική και παρακρατική βία δεν θα περάσει.Η κυβέρνηση του κοινωνικού πολέμου έβαψε τα χέρια της με αίμα! Η σημερινή μεγάλη κινητοποίηση των εργαζομένων και του λαού μας, την δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας, αποδεικνύει ότι ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της εξαθλίωσης, του ΕΕ, του ΔΝΤ και της σύγχρονης δικτατορίας των αγορών και του κεφαλαίου, θα συνεχισθεί και θα κλιμακωθεί. Δεν μπορούν να την ανακόψουν ούτε οι εκβιασμοί της άθλιας κυβέρνησης Παπανδρέου, ούτε η κυβερνητική – κρατική – αστυνομική – παρακρατική βία και τρομοκρατία, η οποία σήμερα προκάλεσε και νεκρό διαδηλωτή – στέλεχος του ΠΑΜΕ. Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους συναγωνιστές του. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, κυβέρνηση του άγριου κοινωνικού πολέμου, των ΜΑΤ και των χημικών, έβαψε σήμερα τα χέρια της με αίμα. Πρέπει να ανατραπεί άμεσα! Η επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων κατά της διαδήλωσης στο Σύνταγμα ξεδιπλώθηκε με τη χρησιμοποίηση της δολοφονικής επίθεσης τυχοδιωκτικών ομάδων, που βρίσκονταν για άλλη μια φορά σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενάντια στη περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και σε άλλους διαδηλωτές. Αποτελεί στην ουσία υλοποίηση της κρατικής – κυβερνητικής προβοκάτσιας για να κτυπηθεί το κίνημα και να επικρατήσει ο φόβος και η κινδυνολογία. Για να κτυπηθεί η τάση για κοινή παράταξη των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, όπως εκφράστηκε σήμερα στην περικύκλωση της βουλής. Η προσπάθεια των κυβερνητικών και κρατικών μηχανισμών να κτυπήσει το οργανωμένο συλλογικό κίνημα της εργατικής τάξης, που ανέβηκε σε πρωτοφανή ύψη τελευταία με τις καταλήψεις στα Υπουργεία, την απεργία στους Δήμους και σε άλλους χώρους, την 48ωρη απεργία και να περάσει στα μουλωχτά το άθλιο πολυνομοσχέδιο δεν θα περάσει. Το μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να δώσει μαχητική και ενωτική απάντηση στην κυβερνητική επίθεση, σε κάθε κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό βίας κατά του κινήματος, συνεχίζοντας ενωτικά μέσα από την κλιμάκωση με απεργιακό αγώνα διάρκειας και παλλαϊκό ξεσηκωμό, για να ανατραπεί το κοινωνικό σφαγείο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Αθήνα 20/10/2011
ANAKOIKΩΣΗ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ :
Ο θάνατος ενός διαδηλωτή για τον οποίον εκφράζουμε τη βαθιά μας λύπη, αποτέλεσμα του αυταρχισμού και της χρήσης τόνων χημικών από την αστυνομία, σφράγισε σήμερα τη δεύτερη ημέρα της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης.Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στην οικογένεια του νεκρού διαδηλωτή καθώς και των δεκάδων τραυματισμένων. Ζητάμε να.....
γίνει εξονυχιστική έρευνα για τις συνθήκες θανάτου και να καταλογισθούν οι ευθύνες για όσους τις έχουν.
Καταδικάζουμε την κοινωνική αναλγησία και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και την ωμή κατασταλτική πρακτική της αστυνομίας, που, για πολλοστή φορά μετέτρεψε το Σύνταγμα σε θάλαμο αερίων καθώς και τη δράση συγκεκριμένων ομάδων κουκουλοφόρων και παρακρατικών που σήμερα στράφηκαν προβοκατόρικα και δολοφονικά εναντίον του εργατικού κινήματος και ουσιαστικά δρουν από κοινού με την αστυνομία για να διαλύσουν τους κοινωνικούς αγώνες.
Η εργατική τάξη της χώρας μας και όλοι οι εργαζόμενοι μαζί με τη νεολαία έδωσαν για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα ένα ανεπανάληπτο, βροντερό και ενωτικό παρών στη 48ωρη πανελλαδική, πανεργατική απεργία και στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων σε όλες τις πόλεις της χώρας και κυρίως το Σύνταγμα και στην περικύκλωση της Βουλής.
Συνεχίζουμε τον αγώνα μας μέχρι να ανατρέψουμε την τρόικα, την κυβέρνηση και τις πολιτικές τους, μέχρι να ακυρώσουμε στην πράξη το κατεδαφιστικό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης και όλο το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο του μνημονίου, μέχρι να ανοίξουμε μια θετική διέξοδο για το λαό και τη χώρα μας.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ)
Εμείς "από κάτω" δείχνουμε τη δύναμη μας, αυτοί "από πάνω" ψάχνουν πανικόβλητοι λύσηΗ σημερινή διαδήλωση και απεργία επιβεβαίωσε το βροντερό μήνυμα της χθεσινής μεγάλης μέρας. Την καθολική αντίσταση στα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικα. Τόση σε όγκο που ανάγκασε ακόμα και τις πιο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες να αναφέρονται στο «λαό που μίλησε» και που «κανείς δεν μπορεί να κυβερνήσει, αν αυτός είναι αντίθετος». Η εικόνα των «από πάνω» είναι αλλεπάλληλα συμβούλια, αγωνιώδης αναζήτηση για την επόμενη μέρα, για χειρισμούς που θα τους επιτρέψουν να πάρουν ανάσα και να διασωθούν. Για μας τους «από κάτω», ο δρόμος είναι ένας: Να σταματήσουμε να πληρώνουμε την κρίση τους. Και αυτός θα επιβληθεί με έναν τρόπο: Με τη συνέχιση των απεργιών, των καταλήψεων από τη μεριά του εργατικού κινήματος. Με την προβολή ενός προγράμματος από την Αριστερά που θα διεκδικεί σοβαρά τη λύση προς όφελος των εργαζόμενων. Την ακύρωση όσων μέτρων έχουν επιβληθεί μέχρι σήμερα, τη φορολογία του κεφαλαίου, τις μαζικές προσλήψεις, τις αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές δαπάνες, την παύση πληρωμών στους εγχώριους και ξένους τοκογλύφους, την ανατροπή των σχεδίων του ΔΝΤ, της ΕΕ, της κυβέρνησης ΓΑΠ ή όποιας άλλης τη διαδεχτεί για να εξυπηρετήσει αντίστοιχες πολιτικές. |
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΝΕΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ -Ν.Α.Ρ.- (συνιστώσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
Ο λαός, ποτάμι ορμητικό, δεν γυρίζει πίσω. Θα ανατρέψει την κρατική και παρακρατική βία και την κυβέρνηση που δολοφονεί.Η δεύτερη μέρα της 48ωρης γενικής πανελλαδικής απεργίας αποτελεί ένα ακόμα μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα, για την ανατροπή της λαομίσητης κυβέρνησης, του σάπιου πολιτικού συστήματος και της κοινωνικής εξαθλίωσης που προωθεί η κοινοβουλευτική χούντα της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Οι εργαζόμενοι, ο μαχόμενος λαός δεν θα καμφθούν από την κυβερνητική ιδεολογική τρομοκρατία ούτε από την κρατική καταστολή και την παρακρατική βία που προκάλεσε αυτό που από τύχη δεν συνέβη στις προηγούμενες διαδηλώσεις. Τη δολοφονία ενός αγωνιστή του ΠΑΜΕ, που βρήκε το θάνατο σε χώρο απεργιακής κινητοποίησης, ως αποτέλεσμα της εκτεταμένης χρήσης χημικών και δακρυγόνων από την αστυνομία αλλά και απο τους προβοκάτορες.
Το ΝΑΡ και η νΚΑ εκφράζουν τα ειλικρινή συλλυπητήρια τους στην οικογένεια, τους κοντινούς ανθρώπους και τους συντρόφους του. Συμπαραστέκεται σε όλους τους αγωνιστές που έπεσαν θύματα της δολοφονικής μανίας της ΕΛΑΣ, του κράτους και του παρακράτους.
Καταγγέλλουμε αποφασιστικά τις προβοκατόρικες ομάδες 'τυφλής βίας' που, με σχεδιασμένο τρόπο και πρακτικές αστικής βίας και παρακράτους, επιχείρησαν δολοφονική επίθεση σε βάρος του ΠΑΜΕ και άλλων διαδηλωτών. Οι ενέργειες αυτές και οι ομάδες που τις υλοποιούν ή τις στηρίζουν, έξω και ενάντια στο μαζικό κίνημα, εξυπηρετούν, ανοικτά πλέον, την κυβερνητική πολιτική διάλυσης των μαζικών κινητοποιήσεων και γενικότερου κτυπήματος και εκφοβισμού του αναπτυσσόμενου κινήματος κοινωνικής και πολιτικής ανυπακοής. Κανένας συμψηφισμός, επομένως, δεν μπορεί να υπάρξει με την δίκαιη πολιτική κριτική για την τακτική του ΠΑΜΕ στο κίνημα που δεν συμβάλει στην ανατρεπτική κλιμάκωση του αγώνα και αντιμετωπίζει ως αντίπαλο τα άλλα ρεύματα του κινήματος και της αριστεράς.
Για το Νέο Αριστερό Ρεύμα και για όλες τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν υπάρχει ταλάντευση για το ποιό είναι το κύριο, το ταξικό καθήκον των δυνάμεων της αριστεράς: Κλιμάκωση του εργατικού πολύμορφου αγώνα διαρκείας και παλλαϊκός ξεσηκωμός για να ανατραπεί το κοινωνικό σφαγείο κεφαλαίου- ΕΕ- ΔΝΤ. Μαχητική και ενωτική απάντηση στην κυβερνητική επίθεση, σε κάθε κρατικό και παρακρατικό μηχανισμό βίας με όρους κινήματος και όχι μηχανισμών. Με αυτούς τους στόχους κοινή δράση της Αριστεράς μέσα στο μαζικό κίνημα, συστράτευση της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς, ώστε ο πανεργατικός -παλλαϊκός ξεσηκωμός να οδηγήσει στο φούντωμα και τη νίκη του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Από αυτή τη θέση ταξικών αρχών αρνούμαστε κάθε μορφής ενδοαριστερό εμφύλιο. Ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή καλούμε όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, την αντικαπιταλιστική επαναστατική αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά το ΚΚΕ να συμβάλουν στην υπέρβαση του προς όφελος της αναγκαίας κοινής δράσης στο κίνημα και της νικηφόρας προοπτικής του αγώνα.
Στο δρόμο αυτό, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσουν όλες τις δυνάμεις τους. Για να γίνει πρωταγωνιστής της ανατροπής ο οργανωμένος εργατικός- λαϊκός παράγοντας. Με την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος του και με ένα μεγάλο μέτωπο ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε κυβέρνησης της αντεργατικής επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.
-Η τρομοκρατία δεν θα περάσει – του λαού η πάλη θα την σπάσει!
-Συνέχιση – κλιμάκωση του αγώνα για να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων – να φύγει η τρόικα του αίματος!-Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης του κεφαλαίο
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ (συνιστώσα ΑΝΤΑΡΣΥΑ)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ηκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαψε τα χέρια της με αίμα μέσα στην λυσσασμένη προσπάθειά της να περάσει το Πολυνομοσχέδιο της τρόικας κόντρα στη μεγαλύτερη πανεργατική απεργία που έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Η ευθύνη για το θάνατο του οικοδόμου συνδικαλιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη ανήκει στην αστυνομία και στους υπουργούς που για άλλη μια φορά απάντησαν με ΜΑΤ και δακρυγόνα στους απεργούς που πολιορκούσαν τη Βουλή. Τα κροκοδείλια δάκρυα των Πρετεντέρηδων που μιλάνε για «μάχες ΠΑΜΕ-κουκουλοφόρων» δεν μπορούν να κουκουλώσουν τις κυβερνητικές ευθύνες.
Η βαρβαρότητα των κυβερνητικών επιθέσεων, όμως, δεν μπορεί να σβήσει το μεγαλείο των εργατικών κινητοποιήσεων. Για πρώτη φορά σε μέρα πανεργατικής το κέντρο της Αθήνας βούλιαξε με περισσότερους από 500.000 διαδηλωτές. Ο όγκος των απεργών γέμισε το Σύνταγμα, τη Σταδίου, την Πανεπιστημίου, την Ακαδημίας, την Πατησίων και την Γ΄ Σεπτεμβρίου ασφυκτικά έτσι ώστε χρειάστηκαν ώρες για να φτάσουν τα τελευταία πανό των διαδηλωτών στο Σύνταγμα.
Αντίστοιχες εικόνες επαναλήφθηκαν σε όλες τις άλλες πόλεις. Παντού καταρρίφθηκε κάθε προηγούμενο ρεκόρ μαζικότητας. Και δεν είναι μόνο η μαζικότητα το χαρακτηριστικό της εργατικής πάλης αυτή την ώρα. Είναι και η αποφασιστικότητα για διάρκεια και κλιμάκωση. Το έδειξαν οι απεργοί στους Δήμους που ρεζίλεψαν τους Καστανίδηδες και τους Κουκουλόπουλους με την αντίσταση τους σε όλα τα απεργοσπαστικά σχέδια της κυβέρνησης. Το έδειξαν οι καταλήψεις στα υπουργεία που μετατρέπονται σε κέντρα αντίστασης και αγώνα. Οι εμπειρίες από όλες τις πανεργατικές και τις σκληρές μάχες που δώσαμε όλοι δυο χρόνια τώρα φέρνουν καρπούς στη συνείδηση χιλιάδων εργατών.
Πάνω σε αυτά τα προχωρήματα της εργατικής τάξης μπορούμε να οικοδομήσουμε τη συνέχεια και την κλιμάκωση μέχρι την ανατροπή της βαρβαρότητας κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
Η τεράστια κρίση του καπιταλισμού διεθνώς έχει σπείρει τον πανικό στις άρχουσες τάξεις και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν. Η ΕΕ σπαράσσεται από τους ανταγωνισμούς τους καθώς κάθε κυβέρνηση θέλει να σώσει τους δικούς της τραπεζίτες πάνω απ’ όλα. Το μόνο που συμφωνάνε είναι η επιβολή όλο και πιο άγριων μέτρων λιτότητας και περικοπών σε βάρος των εργατών, μια ατέλειωτη λεηλασία μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών που χτυπάει την εργατική τάξη και χρυσώνει τους τραπεζίτες.
Η μόνη διέξοδος από αυτό το χάος είναι η πάλη για μια εργατική εναλλακτική λύση με διαγραφή του χρέους, κρατικοποίηση των τραπεζών και επιβολή εργατικού έλεγχου στα κλειδιά της οικονομίας, στο τραπεζικό σύστημα και στις μεγάλες επιχειρήσεις. Η πάλη για να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και να ανοίξουμε το δρόμο για μια κοινωνία με εργατική δημοκρατία και Σοσιαλισμό. Κανένας αναρχικός πετροπόλεμος δεν μπορεί να υποκαταστήσει αυτή την πάλη.
Μπορούμε και πρέπει να βαδίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτές τις κρίσιμες ώρες που βράζει η οργή για τις επιθέσεις της κυβέρνησης μπορούμε να μετατρέψουμε το θυμό μας σε οργάνωση της κλιμάκωσης του αγώνα: Συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, αποφάσεις για απεργίες διαρκείας και καταλήψεις, εκλογή απεργιακών επιτροπών για την υλοποίηση των αποφάσεων.
Όλα αυτά είναι ρεαλιστικά βήματα. Τη μαζικότητα και την ορμή της Πανεργατικής δεν την εξασφάλισαν οι ηγεσίες από τα πάνω αλλά οι χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που κατέβασαν το νοσοκομείο τους, το εργοστάσιο ή το υπουργείο τους στη δράση. Αυτή είναι η δύναμη που μπορεί να οργανώσει και τη συνέχεια. Κάθε εργατικός χώρος που φτιάχνει απεργιακή επιτροπή για την κλιμάκωση της πάλης αυτή την ώρα βάζει τις βάσεις και για την προοπτική να περάσει ο έλεγχος στα χέρια των εργατών.
Σε αυτή την προσπάθεια καλούμε κάθε αγωνιστή να στρατευτεί. Πάρτε μέρος στην ανοιχτή συνέλευση που καλεί η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικάτων και Συνδικαλιστών (ΕΠΑΣΣ) στο Θέατρο ΔΙΑΝΑ (Iπποκράτους 7) την Κυριακή 23 Οκτώβρη 11πμ. Πάρτε μέρος στις τοπικές συνελεύσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που βαδίζει προς την πρώτη πανελλαδική συνδιάσκεψή της.
Το δυνάμωμα του κινήματος έχει ανάγκη την επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά που δίνει μάχες για τη διαγραφή του χρέους, τη ρήξη με τα δεσμά της ΕΕ και του ευρώ και για τον εργατικό έλεγχο. Το ΚΚΕ έκανε ένα βήμα μπροστά με την απόφασή του να εγκαταλείψει τις διαχωριστικές κινήσεις και να βρεθεί για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια μαζί με τους χιλιάδες απεργούς στην κοινή πολιορκία της Βουλής, έστω κι αν οι ηγεσίες ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν τις ανούσιες διαμάχες τους για την πατρότητα του κινήματος και την «ιδιοκτησία της πλατείας». Χρειάζεται να κάνουν πολλά βήματα ακόμα και θα τα κάνουν αν η αντικαπιταλιστική αριστερά συνεχίσει να οργανώνει τη βάση και να βάζει την ανατρεπτική
προοπτική. Τώρα είναι η στιγμή για τον καθένα και την καθεμιά να βάλει τον εαυτό του/της σε τούτη την προσπάθεια.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟΥ-ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟΥ Κ.Κ.Ε.
Eλπιδοφόρο προανάκρουσμα μεγάλων λαϊκών αγώνων
ΠAΛΛAΪKO MHNYMA ANTIΣTAΣHΣ
για την απόκρουση και ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης - ολιγαρχίας - EE - ΔNT
ΠAΛΛAΪKO MHNYMA ANTIΣTAΣHΣ
για την απόκρουση και ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης - ολιγαρχίας - EE - ΔNT
Mε αστυνομικές κατασταλτικές επιθέσεις και προβοκάτσιες επιχειρεί η κυβέρνηση να τρομοκρατήσει και να ανακόψει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Με απεργιακές κινητοποιήσεις και μαζικές διαδηλώσεις δίχως προηγούμενο στα μεταπολιτευτικά χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας, πλημμυρίζοντας τους δρόμους στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σ' όλες τις πόλεις της Ελλάδας στις 19 Oκτώβρη και συνεχίζοντας μαχητικά τις κινητοποιήσεις στις 20 Oκτώβρη· μέρα ψήφισης στη Βουλή του κυβερνητικού πολυνομοσχεδίου έστειλαν ηχηρό και ελπιδοφόρο μήνυμα παλλαϊκής αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική και τα Μνημόνια της φτώχειας και της εξαθλίωσης, της ανεργίας και της τρομοκρατίας, της εθνικής υποτέλειας και ξενοδουλείας.
Στους δρόμους, ο αδούλωτος ελληνικός λαός, διαδήλωνε τη δική του θέληση ενάντια στη χρεοκοπημένη αντεργατική - αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, αλλά στη Βουλή, οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι της οικονομικής ολιγαρχίας και της τρόικας κάνοντας την ανομία «νόμο», ψήφιζαν και επικύρωναν τους προσυμφωνημένους όρους των ξένων κηδεμόνων, που φέρνουν τα κοινωνικά δικαιώματα στο απόσπασμα, την ελληνική οικονομία ανέκκλητα στη χρεοκοπία και τη χώρα στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.
Για να καταπνίξουν την αναπόφευκτη λαϊκή αντίσταση και για να δαμάσουν την κοινωνική οργή που απλώνεται, η κυβέρνηση και τα όργανά της καταφεύγουν στην πιο ανενδοίαστη και θρασύτατη δημαγωγία, στο πατριδεμπόριο και όλο και πιο απροσχημάτιστα στην ωμή αστυνομική βία και τρομοκρατία που κλιμακώνεται ασύστολα προσχεδιασμένα και προκλητικά.
Η άγρια καταστολή είναι το καταφύγιο των αντιδραστικών απέναντι στο λαό που παλεύει για τα δικαιώματά του και που το άπλωμα της οργής του, όσο κι αν εκδηλώνεται πολύμορφα, συχνά ασύντακτα και κεντρικά ασυντόνιστα, υψώνει φραγμούς αντίστασης στον οδοστρωτήρα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής. O καταιγισμός χημικών εναντίων χιλιάδων διαδηλωτών, τα ΜΑΤ, τα ρόπαλα, οι τρομοκρατικές επελάσεις του μηχανόβιου «ιππικού» των ειδικών δυνάμεων, δεν πρόκειται να σταματήσουν τη λαϊκή πάλη. Παρά τις εκτεταμένες επιχειρήσεις των δυνάμεων καταστολής και την αξιοποίηση από αυτές της προβοκατόρικης δράσης των κουκουλοφόρων θιασωτών της τυφλής βίας, παρά την κλιμάκωση της τρομοκρατίας εναντίον του λαού, που είχε σαν οδυνηρή συνέπεια το θάνατο εργάτη συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ στις διαδηλώσεις της 20ής Oκτώβρη όπως και τους τραυματισμούς δεκάδων και εκατοντάδων διαδηλωτών, παρά τις απαγορεύσεις απεργιών και την επιστράτευση με φασιστικούς νόμους απεργών, οι αγώνες του λαού συνεχίζονται και μπορούν και πρέπει να ξεδιπλωθούν ακόμα πιο πλατιά μπροστά σε νέες αντεργατικές - αντικοινωνικές θύελλες που επέρχονται στους προσεχείς «κολασμένους» καιρούς της χρεοκοπίας και της διάλυσης που οδηγεί το λαό και τη χώρα η ντόπια ολιγαρχία, οι κυβερνήσεις της και τα ξένα αφεντικά τους.
Η σύνοδος κορυφής της ΕΕ στις 23 Oκτώβρη, εν μέσω παρατεινόμενων αντιθέσεων ανάμεσα στα αρπακτικά του ιμπεριαλισμού για το ποιος θα βγει πιο ισχυρός και πιο αλώβητος από την οικονομική κρίση, όχι μόνο δεν πρόκειται να πάρει αποφάσεις «σωτηρίας» της Ελλάδας όπως κηρύσσουν οι εγχώριοι υποτελείς του ιμπεριαλισμού, αλλά με όποιο «κούρεμα» κι αν δρομολογήσει, θα σηματοδοτήσει πιο απερίφραστα και ωμά την ελληνική χρεοκοπία και το πέρασμα της χώρας μας από την ιμπεριαλιστική κηδεμονία στην ακόμα πιο απροσχημάτιστη ξενοκρατία.
Αυτή την προοπτική, καμιά δημαγωγία δεν μπορεί να τη συγκαλύψει και καμιά μανούβρα και «πρωτοβουλία» της κυβέρνησης που παραπαίει, δεν μπορεί να τη συσκοτίσει. Μόνη προοπτική για τον εργαζόμενο λαό, είναι η οργάνωση και το δυνάμωμα των αγώνων του. Ας δώσουμε ενεργητικά τη συμβολή μας γι' αυτό το σκοπό. Κάτω η αντιλαϊκή και ξενόδουλη κυβερνητική πολιτική. Όλοι στον αγώνα.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Κ.Κ.Ε. (μ-λ)
ΛΑΪΚΗ ΟΡΓΗ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ Η ΧΩΡΑ!
Η ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΝΑ ΜΠΕΙ ΦΡΑΓΜΟΣ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ,
ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ!
Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011Το ΚΚΕ(μ-λ) χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς που επί δύο μέρες γέμισαν τους δρόμους και τις πλατείες στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας απαιτώντας να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο.
Η 48ωρη πανεργατική απεργία που κήρυξαν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων σε δημόσιους οργανισμούς, υπουργεία, ΔΕΚΟ, νοσοκομεία κ.λπ. τις τελευταίες εβδομάδες, έδειξε -για άλλη μια φορά- ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός μας είναι πλέον αποφασισμένοι να αγωνιστούν για την ανατροπή της βαρβαρότητας που επιβάλλει η πολιτική της κυβέρνησης, για το διώξιμο της Τρόικας, του ΔΝΤ και των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Και στην απόφασή τους αυτή, μέσα από μαζικές συνελεύσεις και με αγωνιστικές αποφάσεις στους χώρους δουλειάς και στα σωματεία, ξεπερνούν και τα εμπόδια που θέτουν οι κάθε λογής εργατοπατέρες.
Το ΚΚΕ(μ-λ) καταγγέλλει την κρατική τρομοκρατία που, ιδιαίτερα τη δεύτερη μέρα οργάνωσε σχέδιο-«σκούπα» εκκαθάρισης του Συντάγματος εξαπολύοντας χημικό πόλεμο ενάντια στους διαδηλωτές. Στην πρόωρη διάλυση της μαζικότατης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα συνέβαλε και η σύγκρουση των λαθεμένων και προβοκατόρικων στάσεων και πρακτικών γύρω από το ποιος είναι ο «ιδιοκτήτης» της πλατείας. Από τη μια, αυτών που έσπευσαν να περικυκλώσουν τη Βουλή ως ο «αυθεντικός ταξικός πόλος» και, από την άλλη, αυτών που εξαντλούν την ύπαρξή τους στον πετροπόλεμο. Αυτή η σύγκρουση έδωσε πάτημα στην κυβέρνηση να επισπεύσει την επίθεσή της στους διαδηλωτές. Και, δυστυχώς, είχε και νεκρό.
Ανεξάρτητα από την έκβαση της ψηφοφορίας για το νομοσχέδιο, οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να συνεχίσουν την αντίστασή τους στην πολιτική της τρόικας και των εντολοδόχων της (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ), για να αποτρέψουν την εφαρμογή του πολυνομοσχεδίου.
Ο μόνος δρόμος για την υπεράσπιση της ζωής τους είναι αυτός του αγώνα και της αντίστασης. Ούτε οι εκλογές ούτε οι όποιες συγκυβερνήσεις μπορεί να ετοιμάζονται.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ- ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ -ΕΕΚ-
To EEK KATAΓΓEΛΛEI :
Tο Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα χαιρετίζει την χωρίς προηγούμενο γιγάντια κινητοποίηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών σε όλη την Ελλάδα στη Γενική Απεργία της 19-20 Οκτωβρίου. Τα ποσοστά της συμμετοχής στην απεργία ήταν πρωτοφανή. Προπαντός η απέραντη λαοθάλασσα που πλημμύρισε τους δρόμους και το Σύνταγμα στην Αθήνα αλλά και τις πλατείες και τους δρόμους σε όλη την χώρα. Οι εργάτες κι όλες οι λαϊκές μάζες που καταστρέφονται από την Tρόϊκα και τους ντόπιους γκαουλάϊτέρ της νοιώθουν πια την δύναμή τους, την συνειδητοποιούν και αρχίζουν να την ασκούν στην αρένα της ιστορικής πάλης που κρίνεται η μοίρα τους.
H υπερψήφιση του αισχρού πολυνομοσχέδιου της κυβέρνησης της Tρόικας δεν έχει καμμιά κοινωνική νομιμοποίηση. Aυτή η κυβέρνηση πρέπει αμέσως να φύγει, όπως είναι η απαίτηση των διαδηλωτών και εκατομμυρίων λαού. H βία των MAT δεν πρόκειται να τη σώσει.
Tο EEK καταγγέλλει την κυβέρνηση της Tρόϊκας και την αστυνομία ως υπεύθυνες για το θάνατο διαδηλωτή, μέλους του ΠAME και γραμματέα του σωματείου οικοδόμων στο Bύρωνα. Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους συντρόφους του νεκρού.
Γύρω από τη σωρό του νεκρού για αρκετές ώρες στήθηκε μια μεγάλη προπαγανδιστική επιχείρηση με στόχο να μεταθέσει τις ευθύνες από την αστυνομία και την κυβέρνηση σε άλλες ομάδες διαδηλωτών και ειδικά στους αντιεξουσιαστές που συγκρούστηκαν με την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ. Η στοχοποίηση επιδιώκει τόσο να βγάλει λάδι τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους αλλά και να ανάψει πράσινο φως σε ένα πογκρόμ κατά των αναρχικών αλλά και κατά οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις.
Στην επιχείρηση παραπληροφόρησης μετείχαν δυστυχώς το ίδιο το KKE αλλά και άλλες δυνάμεις της αριστεράς, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που με μια κατάπτυστη ανακοίνωση θέλησε να υπερακοντίσει και το ίδιο το ΚΚΕ σε σταλινικού τύπου προβοκατορολογία. Αποδείχθηκε από το επίσημο ανακοινωθέν του νοσοκομείου Eυαγγελισμός ότι ο νεκρός πέθανε, όχι από χτύπημα με πέτρα, όπως αρχικά λεγόταν, αλλά από ανακοπή. Όπως σύντροφοί του δηλώνουν τα φονικά ασφυξιογόνα αέρια της αστυνομίας είναι η άμεση αιτία που οδήγησε στο θάνατο.
Tο EEK καταγγέλλει την απαράδεκτη στάση της ηγεσίας του KKE, που την Πέμπτη, δεύτερη ημέρα της πανεργατικής γενικής απεργίας, περικύκλωσε τη βουλή, όχι για να διαμαρτυρηθεί εναντίον της ψήφισης των καταστροφικών κυβερνητικών μέτρων, αλλά για να προστατεύσει τη βουλή από τη μήνι των διαδηλωτών. Γιατί τί νόημα είχαν οι «αλυσίδες» για να μην περάσουν οι υπόλοιποι διαδηλωτές των άλλων συνδικάτων που δεν ανήκουν στο ΠAME και των οργανώσεων της αριστεράς; Πού ακούστηκε η περιφρούρηση να έχει πλάτες στη βουλή και να κοιτάζει απειλητικά στους διαδηλωτές; Aκόμη και το 2008, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, η ηγεσία του KKE δεν είχε τέτοια συμπεριφορά, αν και τότε κατάγγελνε τους «κουκουλοφόρους» και υποσχόταν επανάσταση που δεν θα σπάσει τζάμι… Tότε, έκανε διαδηλώσεις μακρυά από τους υπόλοιπους προς το Mεταξουργείο και την πλατεία Kουμουνδούρου. Tώρα βγήκε να προστατέψει τον -κατά τη λενινιστική διατύπωση- αστικό κοινοβουλευτικό στάβλο, το πολιτικό σύστημα του του σήποντος καπιταλισμού. Aντί για περικύκλωση της βουλής η ηγεσία του KKE οργάνωσε την περιφρούρηση της βουλής και τον αποκλεισμό του λαού!
Το EEK είναι κατηγορηματικά αντίθετο με την χρήση βίας για την «λύση» των πολιτικών διαφορών μέσα στο κίνημα. Είναι εγκληματική και τυχοδιωκτική η χρησιμοποίηση πετροπόλεμου και μολότοφ από την μεριά ορισμένων αναρχικών εναντίον της περιφρούρησης και των οπαδών του KKE που είχαν συγκεντρωθεί στο Σύνταγμα. H συντηρητική σταλινική πολιτική της ηγεσίας του KKE πρέπει πολιτικά να νικηθεί μέσα στο εργατικό κίνημα. Mόνο τις δυνάμεις του αστικού κράτους και την κυβέρνηση της Tρόικας συμφέρει να μετεξελιχθεί ο κοινωνικός πόλεμος σε μια αριστεροαναρχική ή ενδοαριστερή βίαιη βεντέτα. Όλη η δύναμη του μαζικού κινήματος πρέπει να στραφεί κατά του κράτους και του κεφαλαίου κι όχι κατά μελών και οπαδών άλλων εργατικών οργανώσεων με διαφορετική πολιτική κατευθύνση.
Mετά την επιτυχία της διήμερης πανεργατικής απεργίας είναι η ώρα να οργανώσουμε άμεσα μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, για την ανατροπή των Tροϊκανών και των Mνημονίων τους, για μια εργατική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση, για να ανοίξει ο δρόμος για την εργατική εξουσία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα
Αθήνα, 20/10/2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Για να διώξουμε τη Χούντα Κυβέρνησης-Τρόικας
1. Η ΟΚΔΕ χαιρετίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές που επί δυο μέρες στις 19-20 Οκτώβρη πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες της Αθήνας και των άλλων πόλεων της χώρας, ζητώντας να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα και να φύγουν η κατοχική κυβέρνηση Παπανδρέου, η Τρόικα και το ΔΝΤ. Η συμμετοχή της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας στη 48ωρη απεργία και στις κινητοποιήσεις-διαδηλώσεις ήταν χωρίς προηγούμενο. Ήταν μια συνέχεια και ένας μεγαλειώδης σταθμός στην ιστορία του εργατικού κινήματος της χώρας μας, του παρατεταμένου κοινωνικού πολέμου που ξεκίνησε πριν από περίπου δυο χρόνια ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές της καταστροφής των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, του κινήματος των πλατειών και των «Ιουνιανών», του αγώνα φοιτητών-μαθητών, των καταλήψεων των Υπουργείων, του ηρωικού αγώνα των εργαζομένων στους Δήμους… των αμέτρητων μικρών και μεγάλων απεργιών, κινητοποιήσεων και αντιστάσεων. Πάνω απ’ όλα όμως οι εργαζόμενες μάζες έδειξαν τη διάθεση και τη θέλησή τους να συνεχίσουν τον αγώνα και ότι είναι έτοιμες να κατέβουν σε Γενική Απεργία Διαρκείας για να συντρίψουν την Κυβέρνηση της συμφοράς και της καταστροφής, την Τρόικα και όλους τους ντόπιους και ξένους γκαουλάιτερ.
Είναι βέβαιο ότι οι εργαζόμενες μάζες θα θάψουν γρήγορα το άταφο πτώμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ακόμη και στην περίπτωση που γραφειοκρατικές οι ηγεσίες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αδιαφορήσουν γι’ αυτό το καθολικό αίτημα των εργαζόμενων και της νεολαίας.2. Η ΟΚΔΕ καταγγέλλει την κρατική βαρβαρότητα των μηχανισμών καταστολής, που για ακόμη μια φορά επιτέθηκαν με μανία και τόνους χημικών ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους. Η τραγική κατάληξη αυτής της βαρβαρότητας ήταν ο θάνατος του οικοδόμου, μέλους του ΠΑΜΕ, κάτι που ήταν αναμενόμενο και που μόνο από «τύχη» δεν είχε συμβεί μέχρι τώρα. Η ΟΚΔΕ για τον άδικο χαμό του συνδικαλιστή Δημήτρη Κοτζαρίδη, γραμματέα του Παραρτήματος Βύρωνα του Συνδικάτου Οικοδόμων, εκφράζει τα ειλικρινή και βαθιά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους συντρόφους του.
3. Η ΟΚΔΕ, πιστή στις αρχές του επαναστατικού μαρξισμού και τις παραδόσεις του εργατικού κινήματος, δεν μπορεί να μην στηλιτεύσει και όλα τ’ άλλα που συνέβησαν στην πλατεία Συντάγματος κατά τις δυο ημέρες 19-20/10 και προκάλεσαν ζημιά στο εργατικό κίνημα και ως έναν ορισμένο βαθμό επίσπευσαν την προσχεδιασμένη επίθεση των μηχανισμών καταστολής, διευκόλυναν την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές να προχωρήσουν σε κατασυκοφάντηση του εργατικού κινήματος.
Α) Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ δεν περικύκλωσε τη Βουλή. Αυτό που έκανε ήταν να την περιφρουρήσει από τους αγανακτισμένους διαδηλωτές και να μην αφήσει κανένα να πλησιάσει. Όσο και αν φωνάζει ότι δήθεν προστάτευσε το λαϊκό και εργατικό κίνημα, δεν μπορεί να πείσει κανέναν και να κάνει το άσπρο-μαύρο. Έκανε ακριβώς το αντίθετο, προστάτευσε τη Βουλή, αυτό τον «ορνιθώνα της αστικής τάξης» από την οργή των εργατικών και λαϊκών μαζών, από τα εκατοντάδες εργατικά σωματεία. Όλοι οι εργαζόμενοι και τις δυο μέρες είδαν και κατάλαβαν καλά το ρόλο και τις ενέργειες του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ. Οι σταλινικές αποκλειστικότητές τους ότι δήθεν αυτοί «εκπροσωπούν το εργατικό κίνημα», ότι είναι ο «μοναδικός ταξικός πόλος» κλπ. που συνοδεύονται από τόνους συκοφαντίας και λάσπης ενάντια σε άλλες τάσεις και αγωνιστές του κινήματος, προκαλούν οργή και αγανάκτηση στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και δεν έχουν καμιά πέραση. Την ίδια πρακτική επανέλαβαν και σε άλλες πόλεις (πχ. Γιάννενα), προκαλώντας την οργή διαδηλωτών.
Β) Αυτή η εξοργιστική στάση του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ δεν δικαιολογεί τη βάρβαρη επίθεση ενάντια στα μπλοκ του από ομάδες ροπαλοφόρων, που η σύνθεσή τους και η πολιτική τους είναι αρκετά περίεργη και επιλήψιμη. Το αναρχοαυτόνομο ρεύμα έχει τεράστια ευθύνη για την επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ-ΠΑΜΕ και για το γεγονός ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τις γραμμές του από προβοκάτορες και όργανα της Αστυνομίας. Για τους επαναστάτες μαρξιστές, η σύγκρουση με την προδοτική πολιτική των ρεφορμιστών (του ΚΚΕ ή όποιου άλλου χώρου) σημαίνει πάνω απ’ όλα την πάλη για την ανάπτυξη της αυτοοργάνωσης και της ριζοσπαστικοποίησης των εργαζομένων, για την οικοδόμηση μιας μαζικής επαναστατικής δύναμης.
Γ) Οι ανακοινώσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι κατάπτυστες. Προκαλεί «κατάπληξη» το γεγονός ότι το ρόλο του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ, που είδαν όλοι οι εργαζόμενοι, δεν «μπόρεσαν» να τον δουν αυτοί. Πρόκειται μόνο για συσκότιση και παραπληροφόρηση ως προς τα γεγονότα; Ασφαλώς όχι μόνο αυτό. Πρόκειται, ειδικά για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για μια τάση εξωραϊσμού του ΚΚΕ και φαντασιακής πολιτικής προσέγγισής του, που και τα δυο είναι καταστρεπτικά για το εργατικό κίνημα, ειδικά όταν αυτός ο ίδιος χώρος έχει επανειλημμένα δεχτεί κάθε είδους επιθέσεις από την ηγεσία και το μηχανισμό του ΚΚΕ. Τέλος, προκαλούν πολλά ερωτηματικά οι αλυσίδες (άραγε μαζί με μέλη του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ;) και το πανό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συμβολή των οδών Όθωνος και Αμαλίας και θα χρειαζόταν μια επίσημη ανακοίνωση εκ μέρους της για το τι ακριβώς έκανε εκεί.
4. Εμπρός να δώσουμε το τελευταίο χτύπημα στη δοσίλογη κυβέρνηση του Παπανδρέου. Όλοι μαζί στηριγμένοι στις δυνάμεις μας, με Γενική Απεργία Διαρκείας, για ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για μια άλλη κοινωνία, δημοκρατική, ριζοσπαστική, σοσιαλιστική.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Μετά τη Βάρκιζα, το Πολυτεχνείο, το Χημείο (1979), τον Δεκέμβρη και αρκετές άλλες φορές, ήρθε και πάλι η πραγματικότητα να αναδείξει τον ρόλο του κόμματος που συστηματικά προδίδει τους λαϊκούς αγώνες. Αν έπνιγαν με τα πολιτικά τους γραφεία οποιαδήποτε γενική και αποφασιστική απεργία όλα αυτά τα χρόνια, αν στιγμάτιζαν κάθε εξέγερση ως "προβοκάτσια", πλέον η ιστορία δείχνει ότι δεν επρόκειτο για "απλά πολιτικά λάθη", αλλά για συντεταγμένη και συνειδητή στάση προάσπισης της κοινοβουλετικής δικτατορίας και των καπιταλιστικών οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων. Αυτό έκαναν και χθες (20/10) ενώ μέχρι τότε καλούσαν τον κόσμο σε διαδηλώσεις για την ανατροπή της κυβέρνησης. Περιφρούρησαν την ομαλή λειτουργία της βουλής αντί να την περικυκλώσουν, λειτούργησαν πιο βαρβαρα και από την αστυνομία, ανοίγοντας κεφάλια, και "έδωσαν" διαδηλωτές στις θεσμικές δυνάμεις καταστολής. Το χειρότερο από όσα έπραξαν ήταν ότι νομιμοποίησαν το κράτος που δολοφόνησε έναν από τους συντρόφους τους αποδίδοντας τον φόνο του σε παρακρατική βία.
Από χθες, οριστικά πια και αμετάκλητα, το λεγόμενο "ΚΚΕ" δεν είναι παρά ένα ανάχωμα στο εγχείρημα ενταφιασμού του κοινοβουλευτικού πτώματος και πρέπει να αποτελεί βασικό πολιτικό στόχο οποιουδήποτε ελεύθερου ανθρώπου παλεύει για την αξιοπρέπειά του σε αυτές τις κρίσιμες μέρες. Δεν πρέπει η πρόταση αυτή να εκλαμβάνεται ως διάσπαση στον χώρο του κινήματος. Μπορεί με τους απλούς ψηφοφόρους του "ΚΚΕ" να έχουμε κοινά προβλήματα και κοινούς στόχους, αλλά η πολιτική και η πρακτική της ηγεσίας στην οποία είναι προσκολλημένοι ταυτίζεται απόλυτα με τις επιταγές της κυβέρνησης και των τοποτηρητών των ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ. Δεν συμπορευτήκαμε ποτέ ως τώρα, δεν πρόκειται ποτέ να είναι μαζί μας. Να έχουμε όλοι στον νου μας, ότι το "ΚΚΕ" θα ξαναλειτουργήσει ως πέμπτη φάλαγγα του δικτατορικού καθεστώτος, ελπίζοντας για άλλη μία φορά σε ψιχία από το κοινό κοινοβουλευτικό τραπέζι, όπως το 1990.
Το ίδιο κατακριτέα είναι και η στάση όσων πολιτικών φορέων, κοινοβουλετικών και μη, στήριξαν είτε έμμεσα με την σιωπή τους είτε άμεσα με τις ανακοινώσεις τους, την στάση του "ΚΚΕ". Από τη στιγμή που τα κόμματα αυτά παραμένουν σ' ένα κοινοβούλιο εντελοδόχων της ΤΡΟΙΚΑ και συνεχίζουν να εισπράττουν τους αδρούς μισθούς τους, είναι απολύτως συνυπεύθυνα για ό,τι συνέβη ως τώρα και για ό,τι επακολουθήσει. Οι αρνητικές τους ψήφοι στα μνημόνια και τα πολυνομοσχέδια, αποδεικνύουν ακριβώς τον ρόλο τους στη δικτατορία. Παρέχουν το άλλοθι της πολυφωνίας και της δημοκρατίας, στην καθ' όλα στημένη βουλή των αντιπροσώπων, ώστε ο εξαθλιωμένος λαός να συνεχίσει να μετρά τα κουκιά σε κάθε στημένη εκ των προτέρων ψήφιση νόμων που καταργούν το μέλλον του και ταυτόχρονα να τρέφεται από την αυταπάτη ότι κάποιος μιλά εξ ονόματός του για τα συμφέροντά του. Έτσι αφήνει την αντιπολίτευση στους επαγγελματίες της πολιτικής και δεν αισθάνεται ότι πρέπει να αντιδράσει άμεσα και αυτοπροσώπως. Οποιαδήποτε ψήφος, ακόμη και σε εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της "άκρας αριστεράς" στις τοπικές και εθνικές εκλογές δεν είναι παρά λάδι στο γρανάζι και νομιμοποίηση της "ορθότητας" της υπάρχουσας κοινοβουλευτικής δικτατορίας.
Από τις 25 Μαΐου που συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία αναδείξαμε την άμεση δημοκρατία ως την δυνατότητα του καθενός να συμμετέχει, να διαβουλεύεται και να συνδιαμορφώνει αυτόνομα, χωρίς ιδεολογικές ή κομματικές ταυτότητες. Θα παραμείνουμε εδώ ενάντια στον ξοφλημένο κοινοβουλευτισμό τους και την γραφειοκρατία τους.
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος 21/10/2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ
2. Τα άμεσα και απτά αποτελέσματα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης ήταν κατά πολύ υποδεέστερα των δυνατοτήτων. Η κυβέρνηση δεν κινδύνευσε έστω με πτώση, το πολυνομοσχέδιο δεν καταψηφίστηκε, ούτε καν διατηρήθηκε ζωντανή μια συζήτηση για την κλιμάκωση και την τελική αντεπίθεση των εργαζομένων.
3. Τα αίτια αυτής της αποτυχίας βρίσκονται για μία ακόμη φορά στους αδιάφορους αλλά και εγκληματικούς ταυτόχρονα πολιτικούς σχεδιασμούς που κατατρώγουν το συνδικαλιστικό και γενικότερα το εργατικό κίνημα. Για ακόμη μία φορά, μικρά και μεγάλα «μαγαζάκια» προτίμησαν να οργανώσουν τη δική τους παρέλαση, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, σαμποτάροντας ανοιχτά κάθε λαϊκό ή συνδικαλιστικό σχεδιασμό που θα προωθούσε την οικονομική οργάνωση της τάξης και θα μπορούσε να οδηγήσει στη νίκη.
4. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην συνδικαλιστική παράταξη ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, που αντιγράφοντας τις αντεπαναστατικές πρακτικές των σοσιαλδημοκρατών της δεκαετίας του ’30, επιχείρησε να εμποδίσει κάθε κίνηση με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του, να καταστείλει κάθε μορφής ριζοσπαστικοποίηση των εργατών και να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο από τους διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελε ήταν να περιφρουρήσει τη διαχείριση της ήττας για λογαριασμό του.
5. Η στάση του ΠΑΜΕ/ ΚΚΕ ξεπέρασε κάθε όριο όταν το ίδιο το βράδυ της 20ής Οκτώβρη ένας αγωνιστής εργάτης μέλος του πέθανε εξαιτίας των δολοφονικών χημικών της Αστυνομίας και εκείνο επιχείρησε να συνδέσει το θάνατό του με τα επεισόδια που είχε η περιφρούρηση του με άλλους διαδηλωτές. Τις ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ μάλιστα ξεπέρασαν σε προβοκατορολογικό παραλήρημα εκείνες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποιων συνιστωσών της, που παρακαλάνε το ΚΚΕ να τις παίξει. Αλλά και η πλειονότητα των οργανώσεων, δεν αναφέρθηκε ουσιωδώς ούτε στην απεργία ούτε στην ανάγκη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, λες και 48 ώρες απεργίας έγιναν για να οργανωθεί μια συμπλοκή.
6. Πέρα και έξω από αποτυχημένους και βλαπτικούς πολιτικούς σχεδιασμούς είναι η άθλια στάση κομματιών της διαδήλωσης που επιτέθηκαν όχι κατά της περιφρούρησης αλλά εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ με μάρμαρα και βόμβες μολότοφ που έπεφταν στο πλήθος. Αποδοκιμάζουμε αυτές τις πρακτικές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όπως και την επίθεση της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ με κράνη και παλούκια εναντίον κάθε άλλου διαδηλωτή.
7. Η ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε, κάνει έκκληση σε όλες τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος για άμεσο απεργιακό συντονισμό, προκειμένου να απαντηθεί η βάρβαρη οικονομική επίθεση του Κεφαλαίου και των κυβερνητικών της υπηρετών και να τσακισθεί ο κρατικός αυταρχισμός.
8. Η λύση σήμερα βρίσκεται στην οργάνωση της οικονομικής πάλης της εργατικής τάξης. Με όπλο την ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο
Μέχρι τη νίκη!
ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Στο ΚΚΕ αποδίδει την ευθύνη για τα σημερινά γεγονότα με ανακοίνωση η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας, σημειώνοντας: «Οι καιροί των ροπαλοφόρων του ΚΚΕ πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών».
Στην ανακοίνωση-καταγγελία η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας αναφέρει:
"Αποκλειστικά υπεύθυνο για τα σημερινά (20-10-11) γεγονότα στο Σύνταγμα είναι το ΚΚΕ. Η απόφασή του να μονοπωλήσει τη διαδήλωση στο Σύνταγμα και να καταλάβει μονοπωλιακά το πάνω διάζωμα (Β. Αμαλίας) πάρθηκε για λόγους τηλεοπτικής και πολιτικής ...
υπεραξίας και ήταν μία πράξη επιθετική απέναντι στην κοινωνία. Αποφάσισαν να αποκλείσουν την πρόσβαση του κόσμου προς τη Βουλή, ανοίγοντας το δρόμο για τους βουλευτές, προκειμένου να πανηγυρίσουν την έξοδο των δικών τους βουλευτών, των βουλευτών υποτίθεται του ‘όχι’.
Χρησιμοποιώντας την περίφημη περιφρούρησή του –η οποία συνετρίβη με το πρώτο μπαμ και διεσώθη πρόσκαιρα με την συνεργασία και την επέμβαση των ΜΑΤ- εμπόδισε, σαν δύναμη καταστολής, την διέλευση στους πολίτες.
Οι προκλητικές δηλώσεις των προβεβλημένων στελεχών του κόμματος περί προβοκατόρων, κουκουλοφόρων και άλλα ηχηρά παρόμοια πυροδότησαν από μέρες το κλίμα. Προσπάθησαν δε να οικειοποιηθούν το Σύνταγμα, το οποίο κατασυκοφαντούσαν και λοιδορούσαν από την στιγμή που έγινε χώρος δημόσιος, χώρος της Άμεσης Δημοκρατίας.
Δεν κατάλαβε τίποτε το ΚΚΕ από τον Δεκέμβρη του ’08, όταν έντρομο ζητούσε τη βοήθεια του Καραμανλή με επίσημες επισκέψεις. Οι καιροί των ροπαλοφόρων του ΚΚΕ πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών.
Το αντιεξουσιαστικό κίνημα, που τα τελευταία 30 χρόνια μπαινοβγαίνει στις φυλακές και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης της κοινωνίας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, έχει αποκτήσει δύναμη, δυνατότητα και συνείδηση.
Ας μην παρασύρεται το κόμμα από τη γνωστή του τακτική στο χώρο των πανεπιστημίων. Η κοινωνία είναι μια σκληρή πραγματικότητα, ένας ωκεανός, όπου αρκεί ένας μικρός κυματισμός για να πνίξει κάθε ολοκληρωτισμό.
Η Άμεση Δημοκρατία αναδύεται στα συντρίμμια του παλιού κόσμου.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας"
Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί, εργαζόμενοι και άνεργοι, φοιτητές και μαθητές πλυμμηρίσαν τις πλατείες, τους δρόμους σε όλη την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της 48ωρης γενικής απεργίας στις 19 και 20 Οκτώβρη. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, στον στενό δημόσιο τομέα αλλά και σε νευραλγικά κέντρα του ιδιωτικού τομέα έδωσαν τον τόνο και ανέδειξαν την διάθεση της εργατικής τάξης για αγώνα ενάντια στην ολοκληρωτική καθυπόταξη της ζωής μας στον κοινωνικό μεσαίωνα, που από κοινού σχεδιάζουν και υλοποιούν το εγχώριο και υπερεθνικό κεφάλαιο, με πολιτικούς εκφραστές το πολιτικό σύστημα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Απέναντι στις φωνές της ενσωμάτωσης και της συνδιαλλαγής του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ και των υποστηρικτών της, πως ο κόσμος της εργασίας δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός απεργιακού αγώνα διαρκείας, η καλύτερη απόδειξη για το ακριβώς αντίθετο ήρθε με την πανκοινωνική μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Οι εργαζόμενοι δώσαμε, από διαφορετικές αφετηρίες, με το βροντερό παρόν μας σε όλη την Ελλάδα τη δυνατότητα να πιστεύουμε, ακόμη πιο αποφασιστικά, πως η γενική απεργία διαρκείας και το μπλοκάρισμα της καπιταλιστικής μηχανής δεν είναι κάποιο εγκεφαλικό σχέδιο κάποιων "μειοψηφιών", αλλά οφείλει να μετασχηματιστεί σε πραγματικό υλικό πρόγραμμα αγώνα για την αντεπίθεση και νίκη των εργατικών αναγκών.
Από χθες, οριστικά πια και αμετάκλητα, το λεγόμενο "ΚΚΕ" δεν είναι παρά ένα ανάχωμα στο εγχείρημα ενταφιασμού του κοινοβουλευτικού πτώματος και πρέπει να αποτελεί βασικό πολιτικό στόχο οποιουδήποτε ελεύθερου ανθρώπου παλεύει για την αξιοπρέπειά του σε αυτές τις κρίσιμες μέρες. Δεν πρέπει η πρόταση αυτή να εκλαμβάνεται ως διάσπαση στον χώρο του κινήματος. Μπορεί με τους απλούς ψηφοφόρους του "ΚΚΕ" να έχουμε κοινά προβλήματα και κοινούς στόχους, αλλά η πολιτική και η πρακτική της ηγεσίας στην οποία είναι προσκολλημένοι ταυτίζεται απόλυτα με τις επιταγές της κυβέρνησης και των τοποτηρητών των ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ. Δεν συμπορευτήκαμε ποτέ ως τώρα, δεν πρόκειται ποτέ να είναι μαζί μας. Να έχουμε όλοι στον νου μας, ότι το "ΚΚΕ" θα ξαναλειτουργήσει ως πέμπτη φάλαγγα του δικτατορικού καθεστώτος, ελπίζοντας για άλλη μία φορά σε ψιχία από το κοινό κοινοβουλευτικό τραπέζι, όπως το 1990.
Το ίδιο κατακριτέα είναι και η στάση όσων πολιτικών φορέων, κοινοβουλετικών και μη, στήριξαν είτε έμμεσα με την σιωπή τους είτε άμεσα με τις ανακοινώσεις τους, την στάση του "ΚΚΕ". Από τη στιγμή που τα κόμματα αυτά παραμένουν σ' ένα κοινοβούλιο εντελοδόχων της ΤΡΟΙΚΑ και συνεχίζουν να εισπράττουν τους αδρούς μισθούς τους, είναι απολύτως συνυπεύθυνα για ό,τι συνέβη ως τώρα και για ό,τι επακολουθήσει. Οι αρνητικές τους ψήφοι στα μνημόνια και τα πολυνομοσχέδια, αποδεικνύουν ακριβώς τον ρόλο τους στη δικτατορία. Παρέχουν το άλλοθι της πολυφωνίας και της δημοκρατίας, στην καθ' όλα στημένη βουλή των αντιπροσώπων, ώστε ο εξαθλιωμένος λαός να συνεχίσει να μετρά τα κουκιά σε κάθε στημένη εκ των προτέρων ψήφιση νόμων που καταργούν το μέλλον του και ταυτόχρονα να τρέφεται από την αυταπάτη ότι κάποιος μιλά εξ ονόματός του για τα συμφέροντά του. Έτσι αφήνει την αντιπολίτευση στους επαγγελματίες της πολιτικής και δεν αισθάνεται ότι πρέπει να αντιδράσει άμεσα και αυτοπροσώπως. Οποιαδήποτε ψήφος, ακόμη και σε εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της "άκρας αριστεράς" στις τοπικές και εθνικές εκλογές δεν είναι παρά λάδι στο γρανάζι και νομιμοποίηση της "ορθότητας" της υπάρχουσας κοινοβουλευτικής δικτατορίας.
Από τις 25 Μαΐου που συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία αναδείξαμε την άμεση δημοκρατία ως την δυνατότητα του καθενός να συμμετέχει, να διαβουλεύεται και να συνδιαμορφώνει αυτόνομα, χωρίς ιδεολογικές ή κομματικές ταυτότητες. Θα παραμείνουμε εδώ ενάντια στον ξοφλημένο κοινοβουλευτισμό τους και την γραφειοκρατία τους.
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ
Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος 21/10/2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ
1. Η 48ωρη Γενική Απεργία στις 19 και 20 Οκτώβρη, αν και ανοργάνωτη και προορισμένη να χάσει από την συνδικαλιστική ηγεσία, απέδειξε περίτρανα ότι καμία δύναμη στον κόσμο δεν είναι ισχυρότερη από τη συλλογική δύναμη των εργαζομένων και ότι αυτή η τελευταία πηγάζει από τους ίδιους τους χώρους δουλειάς και έχει την απεργία ως κύριο όπλο. Περισσότερο από 1 εκατομμύριο διαδηλωτές σε όλη την Ελλάδα, η μεγαλύτερη διαδήλωση των τελευταίων 35 χρόνων στην Αθήνα και σε πολλές ακόμα πόλεις και ένα παραδειγματικό μπλοκάρισμα της παραγωγής σε όλη τη χώρα, συνθέτουν δίχως αμφιβολία τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση της μεταπολίτευσης και αποδεικνύουν ότι αυτή η κυβέρνηση και τα αφεντικά τους του Κεφαλαίου, έχουν χάσει οποιοδήποτε έρεισμα μέσα στην κοινωνία και πρέπει να φύγουν. Όσο μένουν, είναι πλέον προφανές, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς οικονομικής αλλά και πολιτικής δικτατορίας.Ανακοίνωση της αναρχοσυνδικαλιστικης πρωτοβουλίας ροσινάντε για την 48ωρη απεργία και τα γεγονότα που έλαβαν χώρο στις 20/10
2. Τα άμεσα και απτά αποτελέσματα αυτής της απεργιακής κινητοποίησης ήταν κατά πολύ υποδεέστερα των δυνατοτήτων. Η κυβέρνηση δεν κινδύνευσε έστω με πτώση, το πολυνομοσχέδιο δεν καταψηφίστηκε, ούτε καν διατηρήθηκε ζωντανή μια συζήτηση για την κλιμάκωση και την τελική αντεπίθεση των εργαζομένων.
3. Τα αίτια αυτής της αποτυχίας βρίσκονται για μία ακόμη φορά στους αδιάφορους αλλά και εγκληματικούς ταυτόχρονα πολιτικούς σχεδιασμούς που κατατρώγουν το συνδικαλιστικό και γενικότερα το εργατικό κίνημα. Για ακόμη μία φορά, μικρά και μεγάλα «μαγαζάκια» προτίμησαν να οργανώσουν τη δική τους παρέλαση, όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας, σαμποτάροντας ανοιχτά κάθε λαϊκό ή συνδικαλιστικό σχεδιασμό που θα προωθούσε την οικονομική οργάνωση της τάξης και θα μπορούσε να οδηγήσει στη νίκη.
4. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην συνδικαλιστική παράταξη ΠΑΜΕ του ΚΚΕ, που αντιγράφοντας τις αντεπαναστατικές πρακτικές των σοσιαλδημοκρατών της δεκαετίας του ’30, επιχείρησε να εμποδίσει κάθε κίνηση με διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά του, να καταστείλει κάθε μορφής ριζοσπαστικοποίηση των εργατών και να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο από τους διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελε ήταν να περιφρουρήσει τη διαχείριση της ήττας για λογαριασμό του.
5. Η στάση του ΠΑΜΕ/ ΚΚΕ ξεπέρασε κάθε όριο όταν το ίδιο το βράδυ της 20ής Οκτώβρη ένας αγωνιστής εργάτης μέλος του πέθανε εξαιτίας των δολοφονικών χημικών της Αστυνομίας και εκείνο επιχείρησε να συνδέσει το θάνατό του με τα επεισόδια που είχε η περιφρούρηση του με άλλους διαδηλωτές. Τις ανακοινώσεις του ΠΑΜΕ μάλιστα ξεπέρασαν σε προβοκατορολογικό παραλήρημα εκείνες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και κάποιων συνιστωσών της, που παρακαλάνε το ΚΚΕ να τις παίξει. Αλλά και η πλειονότητα των οργανώσεων, δεν αναφέρθηκε ουσιωδώς ούτε στην απεργία ούτε στην ανάγκη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, λες και 48 ώρες απεργίας έγιναν για να οργανωθεί μια συμπλοκή.
6. Πέρα και έξω από αποτυχημένους και βλαπτικούς πολιτικούς σχεδιασμούς είναι η άθλια στάση κομματιών της διαδήλωσης που επιτέθηκαν όχι κατά της περιφρούρησης αλλά εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ με μάρμαρα και βόμβες μολότοφ που έπεφταν στο πλήθος. Αποδοκιμάζουμε αυτές τις πρακτικές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, όπως και την επίθεση της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ με κράνη και παλούκια εναντίον κάθε άλλου διαδηλωτή.
7. Η ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε, κάνει έκκληση σε όλες τις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος για άμεσο απεργιακό συντονισμό, προκειμένου να απαντηθεί η βάρβαρη οικονομική επίθεση του Κεφαλαίου και των κυβερνητικών της υπηρετών και να τσακισθεί ο κρατικός αυταρχισμός.
8. Η λύση σήμερα βρίσκεται στην οργάνωση της οικονομικής πάλης της εργατικής τάξης. Με όπλο την ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο
Μέχρι τη νίκη!
ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – Ροσινάντε
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Να τελειώνουμε με την κυβέρνηση και με το Μνημόνιο
Η μεγαλειώδης συμμετοχή των εργαζόμενων και της νεολαίας στην απεργία και τα απεργιακά συλλαλητήρια της 19ης και 20ης Οκτώβρη απέδειξε ότι η κυβέρνηση έχει κλείσει τον πολιτικό κύκλο της. Στο βαθμό που η λαϊκή αντίσταση και η γενικευμένη ανυπακοή συνεχιστούν, το οριστικό τέλος της είναι θέμα χρόνου. Οφείλουμε όμως να υπογραμμίσουμε ότι η τελική πτώση της καταρρέουσας κυβέρνησης δεν ταυτίζεται κατ' ανάγκη με την αναίρεση της κοινωνικής λεηλασίας που έχει επιφέρει το Μνημόνιο. Για να πάρουμε πίσω όσα μας έχουν αρπάξει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, θα χρειαστούμε μια συνεκτική στρατηγική λαϊκής κοινωνικής αντιπολίτευσης, καθώς και τακτικές δρόμου που θα συνδυάζουν τη μαζικότητα με τη μαχητικότητα.
Ειδικά για τα γεγονότα της 20ης Οκτώβρη έχουμε να παρατηρήσουμε ότι το ΚΚΕ επέδειξε για μια ακόμα φορά λογικές καθεστωτισμού και «ιδιοκτησίας» του κινήματος, στήνοντας μπροστά στη Βουλή ζώνη αποκλεισμού των υπόλοιπων διαδηλωτών, μεταξύ των οποίων κι εργατικών σωματείων, τα οποία πρωτοστατούν στους αγώνες της περιόδου. Ωστόσο, η στάση του ΚΚΕ επ' ουδενί δικαιολογεί τις βάρβαρες επιθέσεις διαδηλωτών του αναρχικού μπλοκ με μολότοφ και πέτρες εναντίον διαδηλωτών του ΠΑΜΕ. Πέρα από την αυτονόητη ηθική απαξία τους, τέτοιες ενέργειες λειτουργούν διαλυτικά για το κίνημα, ενισχύουν το συντηρητισμό και υποδαυλίζουν την αναρχοφοβική προβοκατορολογία. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε ότι ο αναρχικός χώρος πολύ συχνά επιδεικνύει τις ίδιες ακριβώς «ιδιοκτησιακές» λογικές για τις οποίες εγκαλεί τώρα το ΚΚΕ.
Η έκφραση των θερμών συλλυπητήριων προς την οικογένεια του Δημήτρη Κοτζαρίδη δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από την παρατήρηση ότι Κοτζαρίδης πέθανε αγωνιζόμενος για έναν καλύτερο κόσμο.
Παρά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από 153 διαπλεκόμενους, ο αγώνας θα συνεχιστεί. Με ενίσχυση των λαϊκών συνελεύσεων στις γειτονιές καθώς και των πρωτοβάθμιων σωματείων, με ξετύλιγμα σε όλη τη χώρα εκστρατειών πολιτικής ανυπακοής «Δεν Πληρώνω», με τη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης, καθώς και με το συντονισμό των επιμέρους αντιστάσεων, έχουμε τη δυνατότητα να διαμορφώσουμε ένα καινούργιο κοινωνικό τοπίο. Ο μόνος τρόπος που έχουμε για να επιβιώσουμε, είναι να φτάσουμε τη λαϊκή αντίσταση ως το τέλος, ως την εξέγερση και την ανατροπή.
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα (Κίνηση Αθήνας)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
ΑΘΗΝΑΣ
Στο ΚΚΕ αποδίδει την ευθύνη για τα σημερινά γεγονότα με ανακοίνωση η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας, σημειώνοντας: «Οι καιροί των ροπαλοφόρων του ΚΚΕ πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών».Στην ανακοίνωση-καταγγελία η Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας αναφέρει:
"Αποκλειστικά υπεύθυνο για τα σημερινά (20-10-11) γεγονότα στο Σύνταγμα είναι το ΚΚΕ. Η απόφασή του να μονοπωλήσει τη διαδήλωση στο Σύνταγμα και να καταλάβει μονοπωλιακά το πάνω διάζωμα (Β. Αμαλίας) πάρθηκε για λόγους τηλεοπτικής και πολιτικής ...
υπεραξίας και ήταν μία πράξη επιθετική απέναντι στην κοινωνία. Αποφάσισαν να αποκλείσουν την πρόσβαση του κόσμου προς τη Βουλή, ανοίγοντας το δρόμο για τους βουλευτές, προκειμένου να πανηγυρίσουν την έξοδο των δικών τους βουλευτών, των βουλευτών υποτίθεται του ‘όχι’.
Χρησιμοποιώντας την περίφημη περιφρούρησή του –η οποία συνετρίβη με το πρώτο μπαμ και διεσώθη πρόσκαιρα με την συνεργασία και την επέμβαση των ΜΑΤ- εμπόδισε, σαν δύναμη καταστολής, την διέλευση στους πολίτες.
Οι προκλητικές δηλώσεις των προβεβλημένων στελεχών του κόμματος περί προβοκατόρων, κουκουλοφόρων και άλλα ηχηρά παρόμοια πυροδότησαν από μέρες το κλίμα. Προσπάθησαν δε να οικειοποιηθούν το Σύνταγμα, το οποίο κατασυκοφαντούσαν και λοιδορούσαν από την στιγμή που έγινε χώρος δημόσιος, χώρος της Άμεσης Δημοκρατίας.
Δεν κατάλαβε τίποτε το ΚΚΕ από τον Δεκέμβρη του ’08, όταν έντρομο ζητούσε τη βοήθεια του Καραμανλή με επίσημες επισκέψεις. Οι καιροί των ροπαλοφόρων του ΚΚΕ πέρασαν ανεπιστρεπτί, όπως πέρασε και η εποχή που έκοβαν χέρια και έβγαζαν τα μάτια των ανήμπορων αρχειομαρξιστών και τροτσκιστών.
Το αντιεξουσιαστικό κίνημα, που τα τελευταία 30 χρόνια μπαινοβγαίνει στις φυλακές και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης της κοινωνίας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, έχει αποκτήσει δύναμη, δυνατότητα και συνείδηση.
Ας μην παρασύρεται το κόμμα από τη γνωστή του τακτική στο χώρο των πανεπιστημίων. Η κοινωνία είναι μια σκληρή πραγματικότητα, ένας ωκεανός, όπου αρκεί ένας μικρός κυματισμός για να πνίξει κάθε ολοκληρωτισμό.
Η Άμεση Δημοκρατία αναδύεται στα συντρίμμια του παλιού κόσμου.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας"
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί, εργαζόμενοι και άνεργοι, φοιτητές και μαθητές πλυμμηρίσαν τις πλατείες, τους δρόμους σε όλη την Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της 48ωρης γενικής απεργίας στις 19 και 20 Οκτώβρη. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, στον στενό δημόσιο τομέα αλλά και σε νευραλγικά κέντρα του ιδιωτικού τομέα έδωσαν τον τόνο και ανέδειξαν την διάθεση της εργατικής τάξης για αγώνα ενάντια στην ολοκληρωτική καθυπόταξη της ζωής μας στον κοινωνικό μεσαίωνα, που από κοινού σχεδιάζουν και υλοποιούν το εγχώριο και υπερεθνικό κεφάλαιο, με πολιτικούς εκφραστές το πολιτικό σύστημα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Απέναντι στις φωνές της ενσωμάτωσης και της συνδιαλλαγής του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ και των υποστηρικτών της, πως ο κόσμος της εργασίας δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός απεργιακού αγώνα διαρκείας, η καλύτερη απόδειξη για το ακριβώς αντίθετο ήρθε με την πανκοινωνική μαζική συμμετοχή των εργαζομένων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας. Οι εργαζόμενοι δώσαμε, από διαφορετικές αφετηρίες, με το βροντερό παρόν μας σε όλη την Ελλάδα τη δυνατότητα να πιστεύουμε, ακόμη πιο αποφασιστικά, πως η γενική απεργία διαρκείας και το μπλοκάρισμα της καπιταλιστικής μηχανής δεν είναι κάποιο εγκεφαλικό σχέδιο κάποιων "μειοψηφιών", αλλά οφείλει να μετασχηματιστεί σε πραγματικό υλικό πρόγραμμα αγώνα για την αντεπίθεση και νίκη των εργατικών αναγκών.Παρόλ' αυτά, η 48ώρη απεργία κατέδειξε και τα όρια της διαμαρτυρίας της τάξης μας, όταν αυτή δεν συνοδεύεται από το χτίσιμο εργατικών και κοινωνικών αντιθεσμών, που θα μπορούν από νέα, αναβαθμισμένη σκοπιά τόσο να βαθαίνουν τη συνειδητοποίηση και τη χειραφέτηση της συνείδησης των εργαζομένων, όσο και να δίνουν την απαραίτητη διάρκεια και επικινδυνότητα απέναντι στο σύστημα. Αυτή η ανάγκη φάνηκε ακόμη μεγαλύτερη στη Θεσσαλονίκη, όπου η χρεοκοπημένη γραμμή της "περικύκλωσης" της γραμματείας Β.Ελλάδος, χωρίς κάποια λογική συνέχισης του αγώνα, απομαζικοποίησε για άλλη μια φορά τα απεργιακά μπλοκ. Παρά τη μεγάλη συμμετοχή και στη Θεσσαλονίκη, η ανυπαρξία ενός κέντρου αγώνα και του στόχου για πραγματικό μαζικό εργατικό εκβιασμό - που να ξεπερνά το επίπεδο του συμβολικού - απέναντι στην κυβέρνηση, οδήγησε τελικά στο να μείνει αναπάντητη ακόμη και η προκλητική εισβολή της αστυνομίας στο ΕΚΘ. Είναι φανερό ότι ιδιαίτερα στην πόλη μας απαιτείται η αναβάθμιση του εργατικού κινήματος τόσο σε επίπεδο περιεχομένου, αλλά και στο επίπεδο του δρόμου.
Έτσι η κυβέρνηση ψήφισε, έστω και με οριακή πλειοψηφία, το πολυνομοσχέδιο που βάζει ταφόπλακα σε ένα απο τα βασικότερα, μέχρι σήμερα, όπλα της εργατικής διεκδίκησης. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων αλλάζει, από τη βάση της, τη διαμόρφωση της αγοραπωλησίας της εργατικής δύναμης στον ελληνικό καπιταλισμό. Η θεσμοθέτηση της ατομικής διαπραγμάτευσης των όρων εργασίας, κάτι που βέβαια ήδη ισχύει σε μεγάλο βαθμό στο ιδιωτικό τομέα, μαζί με τις απολύσεις στο δημόσιο, και κυρίως την έκρηξη της ανεργίας, δίνει το πράσινο φως στην εργοδοσία για έναν άνευ όρων εξευτελισμό των συνθηκών διαβίωσης των εργαζόμενων. Η επιστροφή σε όρους εργασίας, που στην Ελλάδα έχουν να υπάρξουν απο το 1911, αλλάζει δραματικά και τους δρόμους, μέσα από τους οποίους από εδώ και πέρα θα μπορεί να δίνεται αποτελεσματικά η μάχη των σωματείων και των εργατικών συνελεύσεων παντού. Μία αναγκαία συνολική τοποθέτηση για αυτό το ιστορικών διαστάσεων γεγονός, ξεφεύγει από τα όρια και τους σκοπούς αυτής της ανακοίνωσης.
για να υλοποιηθεί το σχέδιο για την υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με τα ΜΜΕ εξαπέλυσε μία πρωτοφανή για τα δεδομένα της Ελλάδας, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά, εκστρατεία τρομοκράτησης η οποία, αυτή τη φορά, πήρε ξεκάθαρα αναβαθμισμένα φασιστικά χαρακτηριστικά. Το φασιστικό διάγγελμα των τριών υπουργών, που δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις δύο ημέρες πριν την γενική απεργία και το κάλεσμα τους στη κοινωνία να περιφρουρήσει με μαζικούς όρους την αστική δημοκρατία και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, χαράσσει την νέα γραμμή νομιμοποίησης και μηδενικής ανοχής που ορίζει σήμερα το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υποστηρικτές. Διαβάζουμε λοιπόν στην ανακοίνωση:
Μια κοινωνία που αγωνιά και αναζητεί δημιουργικές διεξόδους από την κρίση, προφανώς και δεν μπορεί να τα φορτώνει όλα στην αστυνομία και τους εισαγγελείς. Καμιά εισαγγελική ή αστυνομική ενέργεια δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κοινωνική αυτενέργεια. Η μία δραστηριότητα, άλλωστε, συμπληρώνει και στηρίζει την άλλη. Η μεν κοινωνία έχει υποχρέωση να υπερασπιστεί τον εαυτό της από κάθε επιβολή ιδεολογικών, κομματικών ή συντεχνιακών συμφερόντων, οι δε δημοκρατικά νομιμοποιημένες κρατικές λειτουργίες έχουν την υποχρέωση να ανταποκριθούν στο κοινωνικό αίτημα για την τήρηση της νομιμότητας. Δίχως τη στήριξη των πολιτών η λειτουργία του κράτους θα συκοφαντηθεί ως αυταρχική και, πάντως, θα έχει περιορισμένη αποδοτικότητα. Και δίχως το κράτος και τις λειτουργίες του, η κοινωνία των πολιτών δεν θα είχε νόημα, όποια γνώμη κι αν πλειοψηφούσε σε αυτήν."
Σε αυτό το κάλεσμα για μια εκ νέου παροχή συναίνεσης και για μια αναβαθμισμένη νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος μπροστά στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας ανταποκρίθηκε και στήριξε πολιτικά το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ την δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας με την κατάπτυστη στάση του στο Συνταγμα στην Αθήνα.
Το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ παίζοντας τον ρόλο του υπερασπιστή της αστικής νομιμότητας, δεν "περιφρούρησε" κάποια διαδήλωση ή κινητοποίηση του. Ξεκάθαρα και χωρίς ίχνος ντροπής, με πλάτη στη Βουλή και μέτωπο απέναντι στους εργαζόμενους απεργούς και διαδηλωτές, διασφάλισε από το πρωί την ομαλή είσοδο των βουλευτών στο κοινοβούλιο, περιφρούρησε τη διαδικασία της ψηφοφορίας και σε ανοιχτή συνεννόηση με την αστυνομία απέκλεισε το δρόμο για τη Βουλή σε εκατοντάδες απεργιακά μπλοκ. Βασικός (και όχι πρώτος, γιατί για εμάς πάντα πρώτος είναι η κρατική καταστολή) υπεύθυνος για τα βίαια γεγονότα είναι το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, που με την βίαιη και αντεργατική του συμπεριφορά απαγόρευσε σε χιλιάδες εργαζόμενους το δικαίωμα τους να διαδηλώσουν μπροστά στη Βούλη.
Αυτή η στάση του ΚΚΕ δεν μας εκπλήσσει. Το ΚΚΕ δεν πρόδωσε την Πέμπτη 20/10 εμάς ή την εργατική τάξη. Για εμάς το ΚΚΕ εμφανίζεται ως κομμάτι του αστικού μπλοκ εξουσίας, που στις πιο κρίσιμες στιγμές της ταξικής πάλης, όπως ήταν και η 48ωρη απεργία και ο Δεκέμβρης του 2008, θα παίρνει το μέρος του αστικού κόσμου, όντας πραγματική εφεδρεία και "αμορτισέρ" απορρόφησης των κοινωνικών κραδασμών. Δίκαια λοιπόν κερδίζει τα συγχαρητήρια και τα εύσημα από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τους Πρετεντέρηδες των ΜΜΕ, αλλά και την αποστροφή από χιλιάδες αγωνιζόμενους εργαζόμενους. Για εμάς είναι ξεκάθαρο πως το εργατικό κίνημα που έχουμε ανάγκη σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι ΟΥΤΕ ΠΑΜΕ-ΟΥΤΕ ΓΣΕΕ τόσο σε ότι αφορά στο περιεχόμενο των διεκδικήσεων του, όσο (εξίσου σημαντικό) και στις δομές οργάνωσης του και μορφές πάλης του.
Όμως το ΠΑΜΕ πρόδωσε τον ΝΕΚΡΟ ΑΠΕΡΓΟ ΕΡΓΑΤΗ, σύντροφο και συναγωνιστή του. Προδίδει τη μνήμη του νεκρού εργάτη, ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΗΜΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ που η κυβέρνηση εξαπολύει σε κάθε ευκαιρία, όταν ανακαλύπτει τους υπεύθυνους της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ όχι στο κράτος και το κεφάλαιο, αλλά στο...κίνημα "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" και εφευρίσκει εχθρούς σε δήθεν αναρχοφασίστες. Την ίδια στιγμή μάλιστα, που οι γιατροί αλλά και οι συγγενείς του νεκρού εργάτη έχουν δηλώσει κατηγορηματικά πως έπεσε νεκρός από τα χημικά σε μεγάλη μάλιστα απόσταση από τα βίαια επεισόδια. Σκυλεύει, λοιπόν, τη μνήμη του νεκρού και προσβάλλει κάθε αγωνιζόμενο εργάτη, όταν δίνει διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης στο σύστημα με τη εξευτελιστική τοποθέτηση της Α.Παπαρήγα στη Βουλή, πως "εμείς δεν πρόκειται να φωνάξουμε για νεκρό διαδηλωτή". Αυτή τη λογική της υποταγής και της συνδιαλλαγής οφείλει η εργατική τάξη να απομονώσει πολιτικά στις μαζικές της διαδικασίες.
Σε αυτή τη γραμμή νομιμότητας που το σύστημα χαράσσει και στις 20/10 επέβαλε στο δρόμο το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, έντρομες μπροστά στον κοινωνικό εκφασισμό που ήδη ζούμε, και άλλες συνιστώσες της Αριστεράς τρέξανε ήδη να στριμωχτούν. Η αναμενόμενη, για μας, πολιτική γραμμή υπεράσπισης της αστικής νομιμότητας από την πλευρά του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιβληθεί στα εργατικά σωματεία και τους εργατικούς αγώνες. Η αντίστοιχου ύφους και πολιτικής γραμμής ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δημιουργεί ακόμα περισσότερα ερωτήματα για το ρόλο και τη συμβολή που θέλει να έχει στο εγχείρημά των πρωτοβάθμιων εργατικών σωματείων, αφού φαίνεται πως η πρότασή της απομακρύνεται διαρκώς από την ανάγκη της από τα κάτω οργάνωσης των αγώνων και της συνολικής επαναστατικής ανατροπής. Με αυτές τις πολιτικές που βάζουν, άλλες από το παράθυρο και άλλες από την πόρτα, τη λογική της ανάθεσης της "λύσης στη κρίση" στα χέρια των πολιτικών δυνάμεων που τις πρεσβεύουν και πετούν στην άκρη την αναγκαία ταξική εργατική ενότητα, εμείς έχουμε διαχωρίσει τη θέση μας εδώ και καιρό, στηρίζοντας και προωθώντας τη λογική συγκρότησης Ταξικών Σωματείων Βάσης με άμεση δημοκρατία στη δομή και επαναστατική στόχευση ανατροπής στο περιεχόμενο, γιατί η ενότητα μπορεί να παραχθεί μόνο στη βάση της τάξης και όχι στη συμφωνία των επιτελείων των πολιτικής.
Εμείς δεν είμαστε εδώ για να δικάσουμε ή να κρίνουμε πρακτικές και λογικές που αναπτύσσονται εντός του κινήματος. Θεωρούμε όμως υποχρέωσή μας να ξεμπροστιάζουμε όποιον αυτές τις μέρες συμπαρατάσσεται στη γραμμή της αστικής νομιμότητας απέναντι και ενάντια στο κίνημα, όπως έπραξαν ξεκάθαρα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ. Λογικές που αντιλαμβάνονται το κίνημα προνομιακά ιδιοκτησία τους δεν μπορούν και δεν πρέπει να ισχυροποιούνται.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, και δεν χρειαζόμαστε διδασκάλους να μας το υπαγορεύουν, πως δεν μπορούν να αλλάξουν τα πάντα με ένα "ντου" στη Βουλή. Γνωρίζουμε όμως επίσης καλά ότι, σήμερα που όλοι οι θεσμοί ενσωμάτωσης και μεσολάβησης της λαικής οργής έχουν εκπέσει, καθώς επανακαθορίζονται τα διαχειριστικά πλαίσια στη βάση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, οι ειρηνικές διαμαρτυρίες πίεσης προς την κυβέρνηση είναι τουλάχιστον σ' αυτή τη συγκυρία αναποτελεσματικές. Ήταν μονόδρομος για την τάξη χθες, ώστε να μην ξημερώσει σήμερα μια μέρα χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα , να προσπαθήσει να διακόψει απ' ευθείας στα πλαίσια της απεργίας την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Αυτή η προοπτική, γνωρίζουμε ότι, πρέπει να ζυμωθεί με μια πολιτική που θα είναι σε θέση να παράξει η εργατική τάξη για τον εαυτό της.
Γι' αυτό παλεύουμε για ένα ανεξάρτητο εργατικό κίνημα, ρήξης με την εργοδοτική ΓΣΕΕ και το καθεστωτικό ΠΑΜΕ, συνολικής επαναστατικής ανατροπής. Αγωνιζόμαστε για την δικαίωση σήμερα των εργατικών διεκδικήσεων και αναγκών, που μόνο η επαναστατική ανατροπή μπορεί να φέρει και καμιά κυβέρνηση καπιταλιστικής διαχείρισης δεν μπορεί να υλοποιήσει. Υπερασπιζόμαστε τις πρακτικές ενός μαζικού εργατικού κινήματος, οργανωμένο σε σωματεία βάσης και εργατικά συμβούλια γειτονιάς, διαμορφωμένο από τη θέληση και τον αγώνα της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Υπερασπιζόμαστε ένα εργατικό κίνημα ούτε εθνικό, ούτε συντεχνιακό, αλλά αντίπαλο δέος στις κυβερνήσεις τους, τις ευρωπαϊκές τους ολοκληρώσεις, συνολικά στον κόσμο των αφεντικών. Αγωνιζόμαστε, τέλος, για ένα μαζικό επαναστατικό εργατικό κίνημα που θα σαρώσει στο διάβα του τις "υγειονομικές ζώνες" υπεράσπισης της αστικής εξουσίας και όποιον τις στηρίζει, για να ανοίξει ο δρόμος για μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση. Ζούμε κι αναπνέουμε για να πραγματώσουμε στο σήμερα τη κοινωνία των ελεύθερα συναιτεριζόμενων παραγωγών, των ελεύθερα συναιτεριζόμενων ανθρώπων
Κίνηση Εργατικής Χειραφέτησης & Αυτοοργάνωσης Οκτώβριος 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου