Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΤΟ 2005


Η ΓΑΛΛΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΧΩΡΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΞΕΓΕΡΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΩΝ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΔΕΙΓΜΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ...ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ . ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ 3 ΕΚ. ΠΟΛΙΤΩΝ ΘΑΦΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ , ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ "ΤΩΝ ΑΘΛΙΩΝ" ΣΤΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ. ΕΔΩ ΘΑ ΠΑΡΑΤΕΘΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ:

Ήμουν μια φορά και περίμενα ένα φίλο εδώ από κάτω και έρχονται οι μπάτσοι και σταματάνε. Με καλώδια με κολλάνε στο τοίχο και με ψάχνουν. Και όλα αυτά για ένα τυπικό έλεγχο ταυτότητας, ενώ ο κόσμος που κοίταζε νόμιζε ότι είμαι καταζητούμενος…
Αυτή είναι η καθημερινότητα…

Από τη συνέντευξη νεαρού ράπερ των γκέτο στον “Εξάντα”

Λίγες μέρες πριν ξεσπάσουν τα βίαια επεισόδια στη Γαλλία, λες και το ‘χε προβλέψει η Γαλλική κυβέρνηση και έστειλε τον “απεσταλμένο” της. Ήταν ο Υπουργός Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, που από τις 19 Οκτωβρίου κήρυξε έναν “πόλεμο δίχως έλεος” στην βία των προαστίων. Στις 25 Οκτωβρίου ο Σαρκοζί επισκέφτηκε το υποβαθμισμένο προάστιο του Argenteuil, προκειμένου να ελέγξει την κατάσταση της ασφάλειας στην περιοχή. Οι νεαροί κάτοικοι των υποδέχτηκαν με μπουκάλια και πέτρες. Ο ίδιος τους αποκάλεσε αποβράσματα και αλήτες, ενώ δεν παρέλειψε να καθησυχάσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης με την υπόσχεση ότι θα “καθαρίσει” αυτές τις περιοχές. Το φυτίλι είχε ήδη ανάψει…

Πέμπτη, 27 Οκτωβρίου 2005 – Η αφορμή των επεισοδίων

Μια ομάδα περίπου δέκα εφήβων μεταναστών, παίζουν ποδόσφαιρο στο γκέτο του Clichy-sous-Bois, ενός από τα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού. Το παιχνίδι τελειώνει και οι νεαροί κατευθύνονται προς τα σπίτια τους. Ξαφνικά, αστυνομικοί κατακλύζουν την περιοχή. Στη θέα τους, τρεις από τους νεαρούς μετανάστες απομακρύνονται τρέχοντας. Οι αστυνομικοί τους κυνηγούν, στην προσπάθειά τους να κρυφτούν σε έναν ηλεκτρικό υποσταθμό της Γαλλικής εταιρίας ηλεκτρισμού, οι δύο από τους νεαρούς και πεθαίνουν από ηλεκτροπληξία,. Ο τρίτος τραυματίζεται και μεταφέρεται στο νοσοκομείο.
Τα τρία θύματα προέρχονταν από διαφορετικές πολιτισμικές κοινότητες. Οι δύο που σκοτώθηκαν, ο 15χρονος Bouna Traore και ο 17χρονος Zyed Benna ήταν από το Μαλί και την Τυνησία, ενώ ο νεαρός που τραυματίστηκε, ο 17χρονος Muhittin Altun, έχει Τουρκο-Κουρδικές ρίζες.

Μόλις γίνεται γνωστό το γεγονός, διακόσιοι περίπου νέοι του προαστίου Clichy-sous-Bois συγκεντρώνονται στην πλατεία Beauvau. Και κάπως έτσι ξεκινούν όλα… Γύρω στις 11 το βράδυ, η ύπαρξη δεκάδων ανεξέλεγκτων ομάδων νεαρών οδηγεί στην κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση “αστικών ταραχών”. Απέναντι στους νέους παρατάσσονται 300 περίπου αστυνομικοί.
Τα πρώτα αποτελέσματα: 23 αυτοκίνητα καμένα, οι τζαμαρίες ενός εμπορικού κέντρου σπασμένες, ενώ αμαξοστάσια λεωφορείων, ένα σχολείο, το ταχυδρομείο και το δημαρχείο του προαστίου υπέστησαν ζημιές. Τα επεισόδια κράτησαν περίπου μέχρι τις 2 τα ξημερώματα.

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2005

Το βράδυ περίπου 400 Γάλλοι νεαροί, κυρίως μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς του Clichy-sous-Bois, πετούν πέτρες και μολότοφ σε ότι βρίσκουν μπροστά τους. 23 αστυνομικοί τραυματίζονται, ενώ συνάδελφοί τους πυροβολούν με πλαστικές σφαίρες. Δεκάδες άτομα συλλαμβάνονται…

Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2005

Εκατοντάδες μετανάστες των γκέτο, φορώντας μπλούζες που γράφουν με μαύρα γράμματα “θάνατος για το τίποτα”, διαδηλώνουν ειρηνικά αποτείνοντας φόρο τιμής στους δύο νεαρούς που σκοτώθηκαν. Το βράδυ, το σκηνικό αλλάζει. Στα επεισόδια που ακολουθούν, οι νεαροί δείχνουν αποφασισμένοι να μην ακολουθήσουν στο εξής ειρηνική τακτική.

Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2005

Οι συγκρούσεις μεταξύ νεαρών μεταναστών και αστυνομίας συνεχίζονται και αυτό το βράδυ στο Clichy-sous-Bois. Η έκρηξη μιας χειροβομβίδας αερίου της αστυνομίας μέσα σε τζαμί, πυροδοτεί την κατάσταση.

Νωρίτερα την ίδια μέρα, ο Σαρκοζί υποσχέθηκε “μηδενική ανοχή” προς τους στασιαστές κι έστειλε αστυνομικές ενισχύσεις. Ο Υφυπουργός ίσων ευκαιριών, Azouz Begag επέκρινε τους χαρακτηρισμούς του Σαρκοζί περί “αλητών” και υποστήριξε ότι δυσχέραιναν την κατάσταση.

Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2005

Για άλλη μια νύχτα, στο Clichy-sous-Bois, μαίνονται βίαια επεισόδια. Και για πρώτη φορά εξαπλώνονται στα γύρω προάστια. Οι φόβοι για περεταίρω κλιμάκωση της εξέγερσης και σε άλλες περιοχές του Παρισιού και της Γαλλίας μεγαλώνουν…

Τρίτη, 1 Νοεμβρίου 2005

Ο Πρωθυπουργός Ντομινίκ ντε Βιλπέν, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τα πνεύματα, επισκέπτεται τις οικογένειες των δύο νεαρών που έχασαν τη ζωή τους. Παρότι εγγυάται “πλήρη έρευνα για τα αίτια του θανάτου τους”, οι ταραχές συνεχίζονται και αυτό το βράδυ σφοδρότερες, τόσο στο Clichy-sous-Bois, όσο και σε άλλα υποβαθμισμένα προάστια Βόρεια και Δυτικά του Παρισιού.

Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2005

Μετά τη “μακρά σιωπή” του από το ξέσπασμα των επεισοδίων, ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ εμφανίζεται και συνιστά στους Υπουργούς του ψυχραιμία. Οι ταραχές εξαπλώνονται σε 22 προάστια γύρω από το Παρίσι. Νεαροί μετανάστες καίνε ένα αστυνομικό τμήμα στο Aulnay-sous-Bois, ενώ οι αστυνομικοί ισχυρίζονται ότι δέχτηκαν τουλάχιστον δύο πυροβολισμούς. Μια ανάπηρη γυναίκα παθαίνει εγκαύματα από τη φωτιά που βάζουν νεαροί σε λεωφορείο, ενώ πάνω από 300 αυτοκίνητα καίγονται την ίδια νύχτα.

Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2005

Με καθυστέρηση έξι ημερών, και κάτω από πιέσεις, αρχίζει η αστυνομική έρευνα για τον θάνατο των δύο νεαρών. Η εξέγερση όμως εξαπλώνεται πέρα από τα προάστια του Παρισιού και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας: Στη Ντιζόν, τη Μασσαλία και τη Νορμανδία. Εκατοντάδες αυτοκίνητα καίγονται, ενώ νεαροί βάζουν φωτιές σε αυτοκίνητα μέχρι και μέσα στο καλά φυλασσόμενο κέντρο του Παρισιού.

Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου 2005

Ομάδες νεαρών δημιουργούν μεγάλης κλίμακας επεισόδια, αναστατώνουν τόσο τα προάστια του Παρισιού όσο και άλλες πόλεις της Γαλλίας. Εκατοντάδες αυτοκίνητα καίγονται κατά τη διάρκεια της νύχτας, ενώ γίνονται πολλές συλλήψεις.

Σάββατο, 5 Νοεμβρίου 2005

Ο Γενικός Εισαγγελέας του Παρισιού, Υβ Μπο, δηλώνει ότι οι νεαροί δρουν οργανωμένα και με συγκεκριμένη στρατηγική. Η αστυνομία επιστρατεύει εφτά ελικόπτερα με φώτα και κάμερες. Παρόλα αυτά τα επεισόδια συνεχίζονται και αυτή τη νύχτα με αμείωτη ένταση.

Κυριακή, 6 Νοεμβρίου 2005

Ο Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ, έπειτα από συνάντηση με την κυβέρνηση, υπόσχεται να επαναφέρει τη τάξη στη Γαλλία, συλλαμβάνοντας και τιμωρώντας “αυτούς που σπέρνουν βία και φόβο”. Η νύχτα που ακολουθεί είναι από τις χειρότερες για τη Γαλλία. Πάνω από χίλια αυτοκίνητα καμένα, εκκλησίες στο στόχαστρο των νεαρών και εκατοντάδες συλλήψεις συνθέτουν την εικόνα της ενδέκατης νύχτας των ταραχών. Σ’ αυτήν προστίθενται ακόμα δύο σοβαροί τραυματισμοί αστυνομικών στην πόλη Γκρινί, κοντά στο Παρίσι.

Δευτέρα, 7 Νοεμβρίου 2005

Ο 61χρονος Ζαν Ζακ λε Σαναντέκ πεθαίνει στο νοσοκομείο που είχε μεταφερθεί από την Παρασκευή, μετά τον τραυματισμό του από νεαρούς στο προάστιο Σαιν Ντενί. Τα γαλλικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τον καταμετρούν σαν την πρώτη ανθρώπινη απώλεια, πιέζοντας τη κυβέρνηση για εξεύρεση λύσης. Ο Πρωθυπουργός Ντε Βιλπέν, προτείνει απαγόρευσης της κυκλοφορίας και εφαρμογή νόμου που θα κηρύττει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η Ένωση Ισλαμικών Οργανώσεων Γαλλίας εκδίδει φάτουα, δηλαδή θρησκευτικό διάταγμα, καλώντας όλους τους μουσουλμάνους νεαρούς να απέχουν από τα επεισόδια. Η εξέγερση το ίδιο βράδυ εξαπλώνεται σε 300 ακόμα πόλεις της Γαλλίας…

Τρίτη, 8 Νοεμβρίου 2005

Το Συμβούλιο των Υπουργών εγκρίνει την 12ήμερη επιβολή απαγόρευσης της κυκλοφορίας κατά περίπτωση και την εφαρμογή του νόμου έκτακτης ανάγκης που πρώτη φορά εφαρμόστηκε στην Αλγερία το 1955. Οι πρώτες αντιδράσεις ενάντια στο νόμο έρχονται από την αριστερά και κάποιες προσκείμενες εφημερίδες, είναι όμως σχετικά χλιαρές. Την ίδια νύχτα, τα επεισόδια αφήνουν 1173 αυτοκίνητα καμένα και 12 αστυνομικούς τραυματίες, ενώ συλλαμβάνονται 330 άτομα.

Συνολικά μέχρι τις 8 Νοεμβρίου, σύμφωνα με το BBC, ένας άνθρωπος σκοτώθηκε, 5873 αυτοκίνητα καήκανε, 1500 άνθρωποι συνελλήφθησαν – 17 από αυτούς έχουν καταδικαστεί – και 120 αστυνομικοί και πυροσβέστες τραυματίστηκαν.

Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου 2005

Ο νόμος εφαρμόζεται στα Παρισινά προάστια και σε πάνω από 30 πόλεις της Γαλλίας. Η πόλη Αμιέν είναι η πρώτη στην οποία επιβάλλεται απαγόρευση της κυκλοφορίας. Την ίδια στιγμή που τα επεισόδια συνεχίζονται για άλλη μια νύχτα, η αστυνομία ισχυρίζεται ότι με την επιβολή του νόμου μειώθηκε αισθητά το επίπεδο των συγκρούσεων.

Πέμπτη, 10 Νοεμβρίου 2005

O υπουργός εσωτερικών, Νικολα Σαρκοζί δηλώνει στην τηλεόραση ότι ορθά χρησιμοποίησε τις εκφράσεις “αποβράσματα” και “αλήτες”. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά… “προσυπογράφει” αυτά που είπε ο ίδιος.
O Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμιρ Πούτιν, μετά από σύντομη συνομιλία του με τον Γάλλο Πρόεδρο Ζακ Σιράκ, εκτιμά ότι τα επεισόδια θα τελειώσουν σύντομα. Την ίδια μέρα, 260 ενήλικα άτομα καταδικάζονται από την Γαλλική δικαιοσύνη σε ποινές φυλάκισης για συμμετοχή σε επεισόδια

Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου 2005

Ξεκινάει ο εορτασμός της “ημέρας μνήμης” για το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δυνάμεις της αστυνομίας κάνουν αισθητή τη δύναμή τους σε όλο το Παρίσι, χωρίς να αναφερθούν ιδιαίτερα επεισόδια. Οι τοπικές αρχές του Παρισιού, εφαρμόζοντας τον νόμο έκτακτης ανάγκης, ανακοινώνουν την απαγόρευση των δημοσίων συναντήσεων που “ως σκοπό θα είχαν τη διατάραξη της τάξης”, από το πρωί του Σαββάτου έως το πρωί της Κυριακής.

Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2005

Ενώ στο Παρίσι επικρατεί σχετική ηρεμία, στη Λυών η αστυνομία αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει χημικά εναντίον εξεγερμένων νεαρών στη κεντρική πλατεία Μπελεκούρ. Είναι οι πρώτες μεγάλης έκτασης συγκρούσεις στην καρδιά Γαλλικής μεγαλούπολης. Την ίδια μέρα, ο Υπουργός Εσωτερικών Σαρκοζί ανακοινώνει ότι τη Δευτέρα θα ξεκινήσουν οι απελάσεις καταδικασθέντων μεταναστών.

Κυριακή, 13 Νοεμβρίου 2005

Η Λυών ακολουθεί το παράδειγμα του Παρισιού και, εφαρμόζοντας τον νόμο, απαγορεύει τις δημόσιες συναντήσεις μετά τη δύση του ηλίου. Οι αστυνομικές αρχές δηλώνουν ικανοποιημένες από τα αποτελέσματα των μέτρων, καταμετρώντας 370 αυτοκίνητα καμένα, 150 λιγότερα από την προηγούμενη νύχτα.

Μεγαλύτερης έκτασης είναι όμως οι ταραχές σε Τουλούζη και Σαιν Ετιέν. Ο ακροδεξιός Ζαν Μαρί Λεπέν βρίσκει την ευκαιρία να προβεί σε ρατσιστικού περιεχομένου δηλώσεις, ανακαλύπτοντας τη “ρίζα του κακού” στις μαζικές μεταναστεύσεις από τον Τρίτο Κόσμο. Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει στη Γαλλία ποσό 50 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την ανάκαμψή της από την ταραγμένη περίοδο που πέρασε.

Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2005

Ενώ ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ, στον πρώτο μεγάλο του τηλεοπτικό λόγο προς τη γαλλική νεολαία, διαβεβαιώνει ότι θα δημιουργηθούν “ίσες ευκαιρίες για όλους”, το Συμβούλιο των Υπουργών εγκρίνει την παράταση της εφαρμογής του νόμου έκτακτης ανάγκης για άλλους τρεις μήνες!


Τις ημέρες που ακολουθούν, το Παρίσι και τα προάστια επιστρέφουν σιγά σιγά στους κανονικούς τους ρυθμούς

1 σχόλιο: